القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
Od Džubejra b. Mut'ima prenosi se da je neki beduin došao Vjerovjesniku, s.a.v.s., i rekao: "Allahov Poslaniče, ljudi su iscrpljeni, porodice gladne, imeci uništeni, pa zamoli za nas svoga Gospodara da podari kišu. Mi, uistinu, tražimo od Allaha da se zauzme kod tebe, i tražimo od tebe da se zauzmeš kod Allaha." Tada je Vjerovjesnik počeo govoriti: "Subhanallah! Subhanallah!" i toliko je to ponavljao da su prisutni osjetili nelagodu. Potom Vjerovjesnik, s.a.v.s., reče: "Teško tebi! Znaš li ti ko je Allah? Allah je, uistinu, uzvišeniji od toga. Od Allaha se ne traži da se zauzme kod bilo kog stvorenja."
شرح الحديث :
Ovaj ashab spominje da je neki pustinjak (beduin) došao kod Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, žaleći mu se na teško stanje zbog bezvodice. Tražio je od Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, da moli Allaha za kišu, no imao je ružan odnos prema Allahu, tako što je tražio da se On zauzme kod Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem. Tako je postupio jer je bio neznalica. Zagovaranje biva od onog ko je na nižem nivou kod onoga ko je na višem, pa je zbog toga Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, osudio ove riječi, negirajući bilo kakav nedostatak kad se radi o Allahu. Međutim, Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nije negirao traženje od njega da se pomoću dove zagovara kod Allaha.