الملك
كلمة (المَلِك) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعِل) وهي مشتقة من...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «رغِم أَنْف، ثُم رغِم أَنْف، ثُمَّ رَغِم أَنف مَنْ أَدرْكَ أَبَويْهِ عِنْدَ الْكِبر، أَحدُهُمَا أَوْ كِلیهُما، فَلمْ يدْخلِ الجَنَّةَ»: «خوار و زبون باد، خوار و زبون باد، خوار و زبون باد کسی که پدر و مادرش، هر دو يا يکی از آنها به سن پيری برسند و او (با خدمت به آنها) وارد بهشت نشود».
حق پدر و مادر بسیار زیاد و بزرگ است تا جایی که الله متعال آن را مقرون به حق خود ذکر می کند؛ حقی که انسان ها و جنیان را به خاطر آن خلق کرده است؛ چنانکه می فرماید: «وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا»: «و الله را عبادت کنید و چیزی را با او شریک نگردانید و به پدر و مادر نیکی کنید». اینگونه الله متعال به عبادتش امر نموده و فرزندان را توصیه نموده و از آنها عهد و پیمان می گیرد که در گفتار و کردار به پدر و مادرشان نیکی کنند؛ چون پدر و مادر به امور فرزندان و تربیت آنها رسیدگی داشته و برای راحتی و آسایش آنها از هیچ تلاشی دریغ نکردند. با این همه آیا پاداش نیکی جز نیکی است. در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم سه بار علیه کسی دعا می کند که پدر و مادرش یا یکی از آنها را دریابد و باز هم با نیکی نکردن به آنها و اطاعت از ایشان در معروف وارد بهشت نشود؛ بنابراین اطاعت کردن از پدر و مادر و نیکی کردن به آنها از جمله اسبابی است که انسان را از آتش دوزخ حفظ می کند چنانکه نافرمانی و آزرده کردن آنها - اگر رحمت الله شامل انسان نشود - از اسباب افتادن او به آتش می باشد.