البحث

عبارات مقترحة:

الرحمن

هذا تعريف باسم الله (الرحمن)، وفيه معناه في اللغة والاصطلاح،...

الجواد

كلمة (الجواد) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فَعال) وهو الكريم...

الجبار

الجَبْرُ في اللغة عكسُ الكسرِ، وهو التسويةُ، والإجبار القهر،...

از ابوهريره رضی الله عنه روايت است که رسول الله بر جنازه ای نماز خواند و فرمود: «اللَّهُمَّ أنْتَ رَبُّهَا، وَأنْتَ خَلَقْتَهَا، وَأنتَ هَدَيْتَهَا للإسْلاَمِ، وَأنتَ قَبَضْتَ رُوحَهَا، وَأنْتَ أعْلَمُ بِسرِّهَا وَعَلاَنِيَتِهَا، جِئنَاكَ شُفَعَاءَ لَهُ، فَاغْفِرْ لَهُ»: «يا الله، تو پروردگارِ اويی و تو او را آفريده ای و تو او را به سوی اسلام هدايت کردی و تو روحش را گرفتی و تو به نهان و آشکار وی داناتری؛ ما به عنوانِ شفاعت گرانش نزدت آمده ايم؛ پس او را بيامرز».

شرح الحديث :

چون رسول الله بر جنازه ای نماز می خواند دعایی به این معنا می کرد: یا الله، تو سید و مالک او هستی و تو او را خلق کردی و تو او را به اسلام هدایت نمودی و تو به قبض روح او دستور دادی و تو از سر و نهان و آشکار او خبر داری؛ نزد تو حاضر شدیم تا برای او دعای مغفرت و بخشش کنیم؛ او را ببخش و بیامرز که اجابت کننده ی دعاها تویی. با وجود ضعف حدیث، اما خواندن آن اشکالی ندارد چون در دایره ی دعا برای مرده می گنجد و با امر نا مشروعی همراه نیست.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية