تفسير سورة الطور

الترجمة الفارسية - دار الإسلام

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام.

1- ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالطُّورِ﴾

سوگند به کوه طور

2- ﴿وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ﴾

و سوگند به کتاب نوشته‌شده

3- ﴿فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ﴾

در صحیفه‌ای گشوده

4- ﴿وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ﴾

و سوگند به «بیت المَعمور» [که فرشتگان در آن، به عبادت پروردگار مشغولند]

5- ﴿وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ﴾

و سوگند به [آسمان بلند، همان] سقف برافراشته [بر زمین]

6- ﴿وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ﴾

و سوگند به دریای آکنده [از آب]

7- ﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ﴾

که بی‌تردید، عذاب پروردگارت به وقوع خواهد پیوست؛

8- ﴿مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ﴾

و هیچ بازدارنده‏اى ندارد.

9- ﴿يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا﴾

روزى كه آسمان به سختى در جنبش و اضطراب افتد

10- ﴿وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا﴾

و کوه‏ها با حركتى شدید روان شوند.

11- ﴿فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

در آن روز، واى به حال تكذیب‌كنندگان!

12- ﴿الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ﴾

همان کسانی كه در بیهوده‌گویى، سرگرم بازى‏اند.

13- ﴿يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا﴾

روزى كه با خشونت به سوى آتش دوزخ رانده مى‏شوند.

14- ﴿هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ﴾

[به آنان گفته می‌شود:] «این [همان] آتشی است که آن را دروغ می‌پنداشتید.

15- ﴿أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ﴾

آیا این [آتش و عذاب] جادوست یا [هنوز هم آن را] نمی‌بینید؟

16- ﴿اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

به آتش درآیید [و بسوزید] كه شکیبایی و ناشکیباییِ شما [در برابر شعله‌های سوزانش] برایتان یكسان است؛ تنها در برابر آنچه كرده‌اید، مجازات مى‏شوید».

17- ﴿إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ﴾

به راستی که پرهیزگاران در باغ‏های بهشت در ناز و نعمتند؛

18- ﴿فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ﴾

و از بخشش‏های [بی‌دریغِ] پروردگارشان و از اینكه از عذاب دوزخ نگاهشان داشته است شادمانند.

19- ﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

[به آنان گفته می‌شود:] «به پاداشِ کردارتان [در دنیا، اینک] گوارا بخورید و بیاشامید».

20- ﴿مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ﴾

در حالى كه بر تخت‌هایى ردیف‌شده تكیه زده‏اند و و حور العین را به همسریِ آنان درمی‌آوریم.

21- ﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ﴾

مؤمنانى كه فرزندانشان در ایمان پیرو آنان بودند، فرزندانشان را [نیز در بهشت] به آنان ملحق خواهیم كرد و از [پاداش] عملشان ذره‏اى نمى‏كاهیم؛ چرا که [سرنوشتِ] هر كس در گرو دستاورد خودِ اوست.

22- ﴿وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴾

[در بهشت، از] هر نوع میوه و گوشتى كه بخواهند، پى‌درپى در دسترسشان قرار مى‏دهیم.

23- ﴿يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ﴾

در آنجا جام‏های شرابى از دست یکدیگر مى‏گیرند كه نه موجب بیهوده‌گویى است و نه گناه؛

24- ﴿۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ﴾

و نوجوانانى [که براى خدمت] پیرامونشان در رفت و آمدند، گویی [از زیبایی و سپیدرویی] همچون مرواریدى در صدف هستند.

25- ﴿وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

[بهشتیان] به یکدیگر روی می‌آورند و از [دنیا و احوال گذشتۀ] خود سؤال می‌کنند.

26- ﴿قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ﴾

می‌گویند: «ما در دنیا، در خانوادۀ خود [از عذاب الهی] می‌ترسیدیم.

27- ﴿فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ﴾

الله [با نعمت اسلام] بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سوزان [دوزخ] محافظت کرد.

28- ﴿إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ﴾

ما در زندگی دنیا، همواره او را [عبادت می‌کردیم و به ربوبیت] می‌خواندیم. بی‌تردید، او نیکوکار مهربان است.

29- ﴿فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ﴾

[ای پیامبر، با آیات قرآن به مردم] اندرز بده که به لطف پروردگارت [تو برخلاف ادعای کافران،] نه كاهنى و نه مجنون.

30- ﴿أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ﴾

آیا می‌گویند: «محمد شاعری است که منتظریم تا مرگش فرارسد [و از سخنانش رهایی یابیم]؟»

31- ﴿قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ﴾

بگو: «منتظر [مرگِ من] باشید؛ من نیز با شما منتظر خواهم ماند [تا عذابتان را به چشم ببینم]».

32- ﴿أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ﴾

آیا عقل‏هایشان به [بیان] این [سخنان باطل] حُكم مى‏كند یا [اساساً] مردمی سرکش هستند؟

33- ﴿أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ﴾

آیا می‌گویند: «[محمد] قرآن را جعل کرده است؟» [هرگز چنین نیست؛] بلکه [غرق در تکبرند که] ایمان نمی‌آورند.

34- ﴿فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ﴾

اگر راست مى‏گویند، سخنى مانند آن بیاورند.

35- ﴿أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ﴾

آیا آنان از هیچ آفریده شده‏اند یا خود آفرینندۀ خویشند؟

36- ﴿أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ﴾

آیا آنان آسمان‏ها و زمین را آفریده‌اند؟ [نه،] بلکه آنان یقین ندارند [که الله آفرینندۀ مطلق است].

37- ﴿أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ﴾

آیا گنجینه‌های [نعمت و هدایت] پروردگارت نزد آنان است؟ آیا [بر همه چیز] تسلط دارند؟

38- ﴿أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ﴾

آیا نردبانى دارند كه [گفتار فرشتگان وحى را] به وسیلۀ آن مى‏شنوند؟ هر کس شنیده است، باید دلیلى روشن بیاورد.

39- ﴿أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ﴾

آیا الله فرزندان دختر دارد و شما پسر؟

40- ﴿أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ﴾

[ای پیامبر،] آیا پاداشی از آنان درخواست می‌کنی که [که از پرداخت آن در رنجند و هزینه‌اش] برایشان [گران و] سنگین است؟

41- ﴿أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ﴾

آیا از عالم غیب آگاهند و [خبرهاى نهان را] می‌نویسند؟

42- ﴿أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ﴾

آیا قصد نیرنگ [و نقشۀ پلیدی برایت] دارند؟ ولى کافران خود گرفتار نیرنگ [و تدبیر الهی] هستند.

43- ﴿أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ﴾

آیا آنان معبودی غیر از الله دارند؟ الله از چیزهایی که با او شریک قرار می‌دهند پاک و منزه است.

44- ﴿وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ﴾

[این کافران، حتی] اگر پاره‏اى از آسمان را نیز در حال سقوط ببینند، [باز هم ایمان نمى‏آورند و] مى‏گویند: «ابرى متراكم است».

45- ﴿فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ﴾

پس آنان را [به حال خود] رها كن تا با روزِ موعودشان كه [با نخستین دمیدنِ صور] مدهوش مرگ می‌گردند، مواجه شوند.

46- ﴿يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ﴾

روزى كه نیرنگشان سودمند نخواهد بود و [از هیچ سو] یارى نمی‌شوند.

47- ﴿وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴾

ستمکاران [در دنیا نیز به دست مؤمنان] به عذاب دیگرى گرفتار خواهند شد؛ ولى بیشتر آنان نمى‏دانند.

48- ﴿وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ﴾

[ای پیامبر،] در برابر حکم پروردگارت شکیبا باش؛ زیرا تو تحت نظر و حفاظت مایی؛ و هنگامی که [از خواب یا به قصد عبادت] برمی‌خیزی، پروردگارت را به پاکی ستایش کن.

49- ﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ﴾

و نیز [در پاسى] از شب او را ستایش کن [و نماز بگزار] و به هنگام افول ستارگان [در سپیده‌دم نیز نماز صبح بگزار].

عبارات مقترحة:

الحق

الباطن

العظيم

تفسير الطور

الترجمة الفارسية - دار الإسلام - فارسی