الوكيل
كلمة (الوكيل) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل) بمعنى (مفعول) أي:...
A mos vallë ti (o Muhamed) do ta shkatërrosh veten, ngaqë ata (banorët e Mekës) nuk duan të besojnë?
Sikur të donim Ne, do të zbritnim nga qielli një shenjë, para së cilës ata do të përulnin kokat.
Sa herë që atyre u vjen ndonjë Këshillë e re nga i Gjithëmëshirshmi, ata ia kthejnë kurrizin.
Ata e kanë përgënjeshtruar atë, prandaj do t’u vijë ai (ndëshkim), me të cilin janë tallur.
Vallë, a nuk shohin ata tokën, prej së cilës kemi bërë të mbijnë sa e sa lloje çifte bimësh fisnike?
Sigurisht që këtu ka shenja (të njëjësisë së Zotit), por shumica e tyre nuk besojnë.
Zoti yt është vërtet i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Kur Allahu e thërriti Musain: “Shko te populli keqbërës,
populli i Faraonit! vallë, a nuk po i frikësohen ata Allahut?”
Ai u përgjigj: “O Zoti im, unë kam frikë se do të më quajnë gënjeshtar,
e zemra do të më ngushtohet, kurse gjuha mund të më lidhet, andaj, dërgoje edhe Harunin (të më ndihmojë).
Unë jam edhe përgjegjës ndaj tyre për një krim, andaj kam frikë se do të më vrasin”.
Allahu tha: “Kurrsesi! Shkoni që të dy me shenjat Tona. Me të vërtetë, Ne jemi me ju dhe dëgjojmë.
Shkoni te Faraoni dhe i thoni: “Ne jemi të dërguarit e Zotit të botëve,
Faraoni tha: “Vallë, a nuk të kemi rritur në gjirin tonë si fëmijë?! A nuk ke qëndruar midis nesh shumë vjet të jetës sate?!
E pastaj bëre veprën që ti e di, duke qenë mosmirënjohës?!”
Musai tha: “E kam bërë atë, kur nuk kam qenë i udhëzuar.
Pastaj ika prej jush, kur u frikësova prej jush dhe Zoti im më dhuroi mençuri dhe më bëri një nga të dërguarit.
A e quan mirësi atë që më bëre mua, ndërkohë që bijtë e Israilit (popullin tim) i bëre skllevër”?
(Musai) u përgjigj: “Është Zoti i qiejve, i Tokës dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, nëse besoni me bindje”.
(Faraoni) u tha atyre rreth vetes: “Vallë, a nuk po dëgjoni?!”
Ai tha: “Zoti juaj dhe Zoti i të parëve tuaj.”
(Faraoni) tha: “Me të vërtetë, i Dërguari që ju është sjellë, është i çmendur”.
(Musai) tha: “Zoti i Lindjes dhe i Perëndimit dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, nëse kuptoni.
(Faraoni) tha: “Nëse ti merr për zot tjetërkënd, përveç meje, me siguri, do të të fus në burg!”
(Musai) u përgjigj: “Vallë, edhe pasi të të kem sjellë mrekulli të qartë? “
(Faraoni) tha: “Tregoje pra, nëse thua të vërtetën!”
(Musai) lëshoi shkopin e vet e ai u shndërrua në gjarpër të vërtetë!
Pastaj nxori dorën e vet dhe ajo, menjëherë u duk e bardhë para shikuesve!
(Faraoni) i tha parisë së tij, që e kishte përreth: “Ky qenka magjistar vërtet i dijshëm!
Me magjitë e veta, ai dëshiron t’ju dëbojë nga toka juaj, prandaj ç’më këshilloni ju?”
Ata u përgjigjën: “Lëre këtë dhe vëllanë e tij për pak kohë dhe ço lajmëtarë nëpër qytete,
që të shkojmë pas magjistarëve, nëse ata do të jenë fitues?!”
Kur erdhën magjistarët, i thanë Faraonit: “Vërtet do të shpërblehemi, nëse dalim fitues?”
Ai u përgjigj: “Po, madje do të jeni vërtet ndër të afërmit e mi”.
Musai u tha atyre: “Hidheni atë që doni ta hidhni!”
Ata hodhën litarët dhe shkopinjtë e tyre dhe thanë: “Për madhërinë e Faraonit, me të vërtetë, Ne do të jemi fitues patjetër!”
Pastaj, Musai hodhi shkopin e tij, që i kapërdiu përnjëherësh sajimet e tyre të rreme!
(Faraoni) tha: “I besuat atij (Musait) para se t’ju lejoja unë! Patjetër që ai është i madhi juaj, i cili ju ka mësuar magjinë. Ta dini se unë, në të vërtetë, do t’jua këpus duart dhe këmbët tuaja tërthorazi dhe do t’ju kryqëzoj të gjithëve!
Ata thanë: “S’ka gjë! Sigurisht, Ne do të kthehemi te Zoti ynë.
Ne shpresojmë se Zoti ynë do të na i falë gjynahet, meqë jemi besimtarët e parë.”
Pastaj, Ne i shpallëm Musait: “Ti udhëto natën me robërit e Mi, por do të jeni të ndjekur”.
Kështu, Ne i bëmë ata të lënë kopshtet dhe lumenjtë,
Kështu ndodhi, dhe Ne ia dhamë të gjitha këto bijve të Israilit.
Kur dy grupet panë njëri-tjetrin, shokët e Musait thirrën: “Me të vërtetë, na zunë!”
Ai tha: “Kurrsesi! Në të vërtetë, me mua është Zoti im. Ai do të ma tregojë rrugën”.
Dhe Ne i shpallëm Musait: “Bjeri me shkopin tënd detit!” Menjëherë deti u nda dhe çdo pjesë e tij u bë si mal i madh.
Musain dhe të gjithë ata që ishin me të, i shpëtuam,
Pa dyshim, në këtë ka shenja treguese, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?
Ata u përgjigjën: “Adhurojmë idhujt e përherë u jemi përkushtuar atyre”.
U përgjigjën: “Jo, por i kemi gjetur të parët tanë që vepronin kështu”.
Ai tha: “A keni menduar mirë mbi çfarë keni adhuruar,
Në të vërtetë, ata janë armiqtë e mi, përveç Zotit të botëve,
i Cili do të bëjë që të vdes e pastaj do të më ringjallë;
dhe i Cili, shpresoj se do të m’i falë gabimet e mia në Ditën e Gjykimit!
O Zoti im, më dhuro dituri dhe më radhit me të mirët!
Bëj që të përmendem për të mirë te breznitë e ardhshme
dhe më bëj një nga trashëgimtarët e Xhenetit të begatë!
Fale babanë tim, sepse ai është njëri nga të humburit,
dhe mos më turpëro në Ditën, kur do të ringjallen njerëzit,
në Ditën, kur askujt nuk do t’i bëjë dobi as pasuria, as fëmijët,
përveç atij që vjen me zemër të pastër tek Allahu!”
Atë ditë Xheneti do t’u afrohet besimtarëve të devotshëm,
Ata do të pyeten: “Ku janë idhujt që ju i adhuronit
në vend të Allahut? A mund t’ju ndihmojnë ata ose, a mund ta ndihmojnë veten?”
Ndërsa ndodhen aty brenda, ata do të grinden ndërmjet tyre, duke thënë:
“Betohemi për Allahun, ne kemi qenë njëmend në humbje të qartë,
Ah, sikur të ktheheshim përsëri (në jetë) e të bëheshim besimtarë!”
Sigurisht që në këtë ka shenja treguese, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
e Zoti yt, me të vërtetë, është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Kujto kur vëllai i tyre - Nuhu, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi; mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
Ata thanë: “Vallë, a të të besojmë ne ty, ndërkohë që ty po të pasojnë më të ulëtit?”
Llogaria e tyre është vetëm te Zoti im, a nuk kuptoni?
Ata thanë: “Nëse nuk tërhiqesh nga këto, o Nuh, me siguri, do të gurëzohesh”.
andaj, Ti gjyko mes meje dhe atyre dhe më shpëto mua e besimtarët që janë me mua!”
Kështu, Ne e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të në barkën plot,
Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Kujto kur vëllai i tyre - Hudi, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
A mos vallë në çdo kodrinë po ngrini përmendore, për t’u tallur,
dhe ngrini pallate, sikur do të jetoni gjithmonë?
Edhe kur përdorni forcën, e shfrytëzoni atë si tiranë.
Frikësojuni Atij, i Cili ju ka dhuruar ato që i dini:
Unë, me të vërtetë, i trembem për ju dënimit të një Dite të madhe”.
Ata thanë: “Për ne është njëlloj: na këshillove ose nuk na këshillove ti.
Ata e quajtën gënjeshtar atë, andaj Ne i shkatërruam ata. Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica njerëzve nuk janë besimtarë.
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Kujto kur vëllai i tyre - Salihu, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
Vallë, a mendoni ju, se do të mbeteni këtu të sigurt,
në ara me të lashta dhe palma hurmash me fruta të shijshme?
Ju i gdhendni shtëpitë në male me mjeshtri të rrallë,
dhe mos dëgjoni urdhrat e atyre që e teprojnë në të keqe
e të cilët bëjnë ngatërresa në Tokë e nuk sjellin përmirësim”.
Ti je vetëm një vdekatar - ashtu si ne, andaj na sill një mrekulli, nëse ajo që thua është e vërtetë!”
Ai tha: “Ja, kjo është një deve. Ajo do të ketë radhën e saj për të pirë, ashtu si edhe ju, në ditë të caktuara.
Mos i bëni kurrfarë të keqeje asaj, se do t’ju godasë dënimi i një Dite të madhe!
Dhe kështu, ata i goditi dënimi. Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Kujto kur vëllai i tyre - Luti, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
Vallë, ju, nga e gjitha bota, iu qaseni meshkujve
e i lini mënjanë gratë tuaja, të cilat Zoti juaj i ka krijuar bashkëshorte për ju?! Njëmend, ju jeni popull që kaloni çdo kufi të së keqes.”
Ata thanë: “Nëse nuk tërhiqesh nga këto, o Lut, me siguri do të jesh i dëbuar”.
Ai tha: “Unë kam vërtet neveri për atë që bëni ju!
O Zoti im, më shpëto mua dhe familjen time nga ajo që bëjnë ata!”
përveç një plake (gruas së Lutit), e cila mbeti me të tjerët.
Mbi ata lëshuam një breshëri gurësh. Eh, sa i keq që ishte ai shi, për ata që janë paralajmëruar!
Sigurisht, në këtë ka këshillë, por shumica e tyre nuk janë besimtarë.
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Edhe banorët e Ejkës i quajtën gënjeshtarë të dërguarit,
Kujto kur Shuajbi u tha atyre: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.
Bëjeni drejt matjen dhe mos u bëni nga ata që hanë (në matje).
mos ua pakësoni njerëzve gjërat e tyre, mos bëni ngatërresa në Tokë
dhe frikësojuni Atij, që ju ka krijuar ju dhe brezat e mëparshëm!”
Ti je vetëm një vdekatar, si ne. Në të vërtetë, Ne mendojmë se ti je gënjeshtar;
andaj, lësho mbi ne një copë nga qielli, nëse thua të vërtetën!
Ata vazhduan të mos e besojnë, prandaj i goditi dënimi Ditës së Errësirës. Njëmend, ky ishte dënimi i një dite të madhe.
Sigurisht, në këtë ka këshillë, por shumica e tyre nuk janë besimtarë,
Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.
Nuk ka dyshim se ky (Kuran) është Shpallja e Zotit të botëve.
në zemrën tënde (o Muhamed) që të jesh nga ata që paralajmërojnë.
Vallë, a nuk është provë për ata (mekasit), që atë (Muhamedin) e kanë njohur dijetarët e bijve të Israilit?
Por edhe sikur t’ia shpallnim Kuranin ndonjë jo-arabi
e ai t’ua lexonte atyre - ata përsëri nuk do të kishin besuar.
Ja kështu, Ne ua kemi shtënë (mohimin) në zemër keqbërësve.
Ata nuk do ta besojnë atë, derisa të shohin dënimin e dhembshëm.
Por ai do t’u vijë atyre papritmas e ata nuk do ta ndiejnë fare.
çfarë vlere do të kishte ajo me të cilën janë kënaqur?
Asnjëherë, Ne nuk kemi shkatërruar ndonjë vendbanim, pa i çuar më parë paralajmërues,
Jo vetëm që kjo s’u takon atyre, por as nuk kanë fuqi të bëjnë një si ai.
Në të vërtetë, ata mënjanohen nga të dëgjuarit (e Shpalljes).
Prandaj, mos adhuro tjetër zot, përveç Allahut, që të mos bëhesh nga ata që do të dënohen!
dhe bëhu i butë me besimtarët që të pasojnë ty!
E, nëse nuk të dëgjojnë, thuaju: “Unë nuk jam përgjegjës për ato që bëni ju”.
A doni t’ju tregoj se kujt i vijnë djajtë?
Ata përgjojnë, por shumica e tyre janë gënjeshtarë.
Vallë, a nuk e sheh ti, që ata bredhin në çdo luginë (të fjalës së kotë),
Përveç atyre (poetëve) që besojnë, bëjnë vepra të mira, e përmendin shumë Allahun dhe mbrohen, vetëm pasi u është bërë padrejtësi. Sigurisht, të padrejtët do ta shohin se në çfarë mundimi do të kthehen (pas vdekjes).