البحث

عبارات مقترحة:

الوكيل

كلمة (الوكيل) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل) بمعنى (مفعول) أي:...

الولي

كلمة (الولي) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل) من الفعل (وَلِيَ)،...

الغفور

كلمة (غفور) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) نحو: شَكور، رؤوف،...

الترجمة الألبانية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الألبانية ترجمها حسن ناهي نشرها المعهد الالباني للفكر الإسلامي والحضارة الإسلامية، عام الطبعة 2006م.

1- ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ طسم﴾


Tâ, Sîn, Mîm.

2- ﴿تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ﴾


Këto janë vargjet e Librit të qartë.

3- ﴿لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ﴾


A mos vallë ti (o Muhamed) do ta shkatërrosh veten, ngaqë ata (banorët e Mekës) nuk duan të besojnë?

4- ﴿إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ﴾


Sikur të donim Ne, do të zbritnim nga qielli një shenjë, para së cilës ata do të përulnin kokat.

5- ﴿وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ﴾


Sa herë që atyre u vjen ndonjë Këshillë e re nga i Gjithëmëshirshmi, ata ia kthejnë kurrizin.

6- ﴿فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ﴾


Ata e kanë përgënjeshtruar atë, prandaj do t’u vijë ai (ndëshkim), me të cilin janë tallur.

7- ﴿أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ﴾


Vallë, a nuk shohin ata tokën, prej së cilës kemi bërë të mbijnë sa e sa lloje çifte bimësh fisnike?

8- ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Sigurisht që këtu ka shenja (të njëjësisë së Zotit), por shumica e tyre nuk besojnë.

9- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Zoti yt është vërtet i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

10- ﴿وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴾


Kur Allahu e thërriti Musain: “Shko te populli keqbërës,

11- ﴿قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ﴾


populli i Faraonit! vallë, a nuk po i frikësohen ata Allahut?”

12- ﴿قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ﴾


Ai u përgjigj: “O Zoti im, unë kam frikë se do të më quajnë gënjeshtar,

13- ﴿وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ﴾


e zemra do të më ngushtohet, kurse gjuha mund të më lidhet, andaj, dërgoje edhe Harunin (të më ndihmojë).

14- ﴿وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ﴾


Unë jam edhe përgjegjës ndaj tyre për një krim, andaj kam frikë se do të më vrasin”.

15- ﴿قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ﴾


Allahu tha: “Kurrsesi! Shkoni që të dy me shenjat Tona. Me të vërtetë, Ne jemi me ju dhe dëgjojmë.

16- ﴿فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Shkoni te Faraoni dhe i thoni: “Ne jemi të dërguarit e Zotit të botëve,

17- ﴿أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾


që të lejoni bijtë e Israilit të vijnë me ne!”

18- ﴿قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ﴾


Faraoni tha: “Vallë, a nuk të kemi rritur në gjirin tonë si fëmijë?! A nuk ke qëndruar midis nesh shumë vjet të jetës sate?!

19- ﴿وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴾


E pastaj bëre veprën që ti e di, duke qenë mosmirënjohës?!”

20- ﴿قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ﴾


Musai tha: “E kam bërë atë, kur nuk kam qenë i udhëzuar.

21- ﴿فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾


Pastaj ika prej jush, kur u frikësova prej jush dhe Zoti im më dhuroi mençuri dhe më bëri një nga të dërguarit.

22- ﴿وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾


A e quan mirësi atë që më bëre mua, ndërkohë që bijtë e Israilit (popullin tim) i bëre skllevër”?

23- ﴿قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ﴾


Faraoni e pyeti: “E ç’është Zoti i botëve?”

24- ﴿قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ﴾


(Musai) u përgjigj: “Është Zoti i qiejve, i Tokës dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, nëse besoni me bindje”.

25- ﴿قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ﴾


(Faraoni) u tha atyre rreth vetes: “Vallë, a nuk po dëgjoni?!”

26- ﴿قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ﴾


Ai tha: “Zoti juaj dhe Zoti i të parëve tuaj.”

27- ﴿قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ﴾


(Faraoni) tha: “Me të vërtetë, i Dërguari që ju është sjellë, është i çmendur”.

28- ﴿قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ﴾


(Musai) tha: “Zoti i Lindjes dhe i Perëndimit dhe i gjithçkaje që gjendet midis tyre, nëse kuptoni.

29- ﴿قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ﴾


(Faraoni) tha: “Nëse ti merr për zot tjetërkënd, përveç meje, me siguri, do të të fus në burg!”

30- ﴿قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ﴾


(Musai) u përgjigj: “Vallë, edhe pasi të të kem sjellë mrekulli të qartë? “

31- ﴿قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ﴾


(Faraoni) tha: “Tregoje pra, nëse thua të vërtetën!”

32- ﴿فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ﴾


(Musai) lëshoi shkopin e vet e ai u shndërrua në gjarpër të vërtetë!

33- ﴿وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ﴾


Pastaj nxori dorën e vet dhe ajo, menjëherë u duk e bardhë para shikuesve!

34- ﴿قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ﴾


(Faraoni) i tha parisë së tij, që e kishte përreth: “Ky qenka magjistar vërtet i dijshëm!

35- ﴿يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ﴾


Me magjitë e veta, ai dëshiron t’ju dëbojë nga toka juaj, prandaj ç’më këshilloni ju?”

36- ﴿قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ﴾


Ata u përgjigjën: “Lëre këtë dhe vëllanë e tij për pak kohë dhe ço lajmëtarë nëpër qytete,

37- ﴿يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ﴾


që të t’i sjellin ty të gjithë magjistarët e dijshëm”.

38- ﴿فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ﴾


Magjistarët u mblodhën në ditën e caktuar,

39- ﴿وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ﴾


e popullit iu tha: “A jeni mbledhur të gjithë,

40- ﴿لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ﴾


që të shkojmë pas magjistarëve, nëse ata do të jenë fitues?!”

41- ﴿فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ﴾


Kur erdhën magjistarët, i thanë Faraonit: “Vërtet do të shpërblehemi, nëse dalim fitues?”

42- ﴿قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾


Ai u përgjigj: “Po, madje do të jeni vërtet ndër të afërmit e mi”.

43- ﴿قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ﴾


Musai u tha atyre: “Hidheni atë që doni ta hidhni!”

44- ﴿فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ﴾


Ata hodhën litarët dhe shkopinjtë e tyre dhe thanë: “Për madhërinë e Faraonit, me të vërtetë, Ne do të jemi fitues patjetër!”

45- ﴿فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ﴾


Pastaj, Musai hodhi shkopin e tij, që i kapërdiu përnjëherësh sajimet e tyre të rreme!

46- ﴿فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ﴾


Atëherë magjistarët ranë përmbys, duke bërë sexhde,

47- ﴿قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


dhe thanë: “Ne besojmë në Zotin e botëve,

48- ﴿رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ﴾


Zotin e Musait dhe të Harunit!”

49- ﴿قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ﴾


(Faraoni) tha: “I besuat atij (Musait) para se t’ju lejoja unë! Patjetër që ai është i madhi juaj, i cili ju ka mësuar magjinë. Ta dini se unë, në të vërtetë, do t’jua këpus duart dhe këmbët tuaja tërthorazi dhe do t’ju kryqëzoj të gjithëve!

50- ﴿قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ﴾


Ata thanë: “S’ka gjë! Sigurisht, Ne do të kthehemi te Zoti ynë.

51- ﴿إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ﴾


Ne shpresojmë se Zoti ynë do të na i falë gjynahet, meqë jemi besimtarët e parë.”

52- ﴿۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ﴾


Pastaj, Ne i shpallëm Musait: “Ti udhëto natën me robërit e Mi, por do të jeni të ndjekur”.

53- ﴿فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ﴾


Dhe Faraoni dërgoi nëpër qytete lajmëtarë

54- ﴿إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ﴾


(Për të thënë:) “Këta janë një grup i vogël që

55- ﴿وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ﴾


na kanë provokuar,

56- ﴿وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ﴾


por ne jemi kurdoherë të gatshëm!”

57- ﴿فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴾


Kështu, Ne i bëmë ata të lënë kopshtet dhe lumenjtë,

58- ﴿وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ﴾


thesaret e pallatet e mrekullueshme.

59- ﴿كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾


Kështu ndodhi, dhe Ne ia dhamë të gjitha këto bijve të Israilit.

60- ﴿فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ﴾


Në agim, ata (njerëzit e Faraonit) iu afruan atyre.

61- ﴿فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ﴾


Kur dy grupet panë njëri-tjetrin, shokët e Musait thirrën: “Me të vërtetë, na zunë!”

62- ﴿قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ﴾


Ai tha: “Kurrsesi! Në të vërtetë, me mua është Zoti im. Ai do të ma tregojë rrugën”.

63- ﴿فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ﴾


Dhe Ne i shpallëm Musait: “Bjeri me shkopin tënd detit!” Menjëherë deti u nda dhe çdo pjesë e tij u bë si mal i madh.

64- ﴿وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ﴾


Atëherë Ne i afruam aty të tjerët.

65- ﴿وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ﴾


Musain dhe të gjithë ata që ishin me të, i shpëtuam,

66- ﴿ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ﴾


kurse të tjerët i fundosëm.

67- ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Pa dyshim, në këtë ka shenja treguese, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.

68- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

69- ﴿وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ﴾


Tregoju atyre historinë e Ibrahimit,

70- ﴿إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ﴾


kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “Çfarë adhuroni ju?

71- ﴿قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ﴾


Ata u përgjigjën: “Adhurojmë idhujt e përherë u jemi përkushtuar atyre”.

72- ﴿قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ﴾


Ai i pyeti: “A ju dëgjojnë ata kur ju luteni?

73- ﴿أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ﴾


A mund t’ju sjellin dobi apo dëm?”

74- ﴿قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ﴾


U përgjigjën: “Jo, por i kemi gjetur të parët tanë që vepronin kështu”.

75- ﴿قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ﴾


Ai tha: “A keni menduar mirë mbi çfarë keni adhuruar,

76- ﴿أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ﴾


si ju, ashtu edhe të parët tuaj të lashtë?

77- ﴿فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ﴾


Në të vërtetë, ata janë armiqtë e mi, përveç Zotit të botëve,

78- ﴿الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ﴾


i Cili më ka krijuar dhe më udhëzon (në rrugë të drejtë);

79- ﴿وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ﴾


i Cili më ushqen dhe më jep të pi;

80- ﴿وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ﴾


i Cili, kur sëmurem, më shëron;

81- ﴿وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ﴾


i Cili do të bëjë që të vdes e pastaj do të më ringjallë;

82- ﴿وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ﴾


dhe i Cili, shpresoj se do të m’i falë gabimet e mia në Ditën e Gjykimit!

83- ﴿رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ﴾


O Zoti im, më dhuro dituri dhe më radhit me të mirët!

84- ﴿وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ﴾


Bëj që të përmendem për të mirë te breznitë e ardhshme

85- ﴿وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ﴾


dhe më bëj një nga trashëgimtarët e Xhenetit të begatë!

86- ﴿وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ﴾


Fale babanë tim, sepse ai është njëri nga të humburit,

87- ﴿وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ﴾


dhe mos më turpëro në Ditën, kur do të ringjallen njerëzit,

88- ﴿يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ﴾


në Ditën, kur askujt nuk do t’i bëjë dobi as pasuria, as fëmijët,

89- ﴿إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ﴾


përveç atij që vjen me zemër të pastër tek Allahu!”

90- ﴿وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ﴾


Atë ditë Xheneti do t’u afrohet besimtarëve të devotshëm,

91- ﴿وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ﴾


ndërsa Xhehenemi do t’u tregohet atyre që kishin humbur.

92- ﴿وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ﴾


Ata do të pyeten: “Ku janë idhujt që ju i adhuronit

93- ﴿مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ﴾


në vend të Allahut? A mund t’ju ndihmojnë ata ose, a mund ta ndihmojnë veten?”

94- ﴿فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ﴾


Kështu, ata do të hidhen në zjarr bashkë me mohuesit,

95- ﴿وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ﴾


si dhe të gjithë ushtarët e Iblisit.

96- ﴿قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ﴾


Ndërsa ndodhen aty brenda, ata do të grinden ndërmjet tyre, duke thënë:

97- ﴿تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ﴾


“Betohemi për Allahun, ne kemi qenë njëmend në humbje të qartë,

98- ﴿إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


kur ju kemi barazuar me Zotin e botëve.

99- ﴿وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ﴾


Ishin të ligjtë ata që na mashtruan,

100- ﴿فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ﴾


Tashmë ne nuk kemi asnjë ndërmjetësues (tek Allahu)

101- ﴿وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ﴾


e as ndonjë mik të ngushtë!

102- ﴿فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴾


Ah, sikur të ktheheshim përsëri (në jetë) e të bëheshim besimtarë!”

103- ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Sigurisht që në këtë ka shenja treguese, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.

104- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


e Zoti yt, me të vërtetë, është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

105- ﴿كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ﴾


Populli i Nuhut, i quante gënjeshtarë të dërguarit.

106- ﴿إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ﴾


Kujto kur vëllai i tyre - Nuhu, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?

107- ﴿إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ﴾


Në të vërtetë, unë jam një i dërguar i besuar për ju,

108- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!

109- ﴿وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi; mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.

110- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


Andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!”

111- ﴿۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ﴾


Ata thanë: “Vallë, a të të besojmë ne ty, ndërkohë që ty po të pasojnë më të ulëtit?”

112- ﴿قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾


Ai tha: “Unë nuk di ç’kanë bërë ata!

113- ﴿إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ﴾


Llogaria e tyre është vetëm te Zoti im, a nuk kuptoni?

114- ﴿وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ﴾


Unë nuk do t’i dëboj besimtarët,

115- ﴿إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ﴾


unë jam vetëm paralajmërues i qartë.”

116- ﴿قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ﴾


Ata thanë: “Nëse nuk tërhiqesh nga këto, o Nuh, me siguri, do të gurëzohesh”.

117- ﴿قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ﴾


Ai tha: “O Zoti im, populli im më mohoi,

118- ﴿فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴾


andaj, Ti gjyko mes meje dhe atyre dhe më shpëto mua e besimtarët që janë me mua!”

119- ﴿فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ﴾


Kështu, Ne e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të në barkën plot,

120- ﴿ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ﴾


kurse të tjerët që mbetën pas, i fundosëm.

121- ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.

122- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

123- ﴿كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ﴾


Fisi Ad i quante gënjeshtarë të dërguarit.

124- ﴿إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ﴾


Kujto kur vëllai i tyre - Hudi, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?

125- ﴿إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ﴾


Pa dyshim, unë jam i dërguar i besuar për ju,

126- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!

127- ﴿وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.

128- ﴿أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ﴾


A mos vallë në çdo kodrinë po ngrini përmendore, për t’u tallur,

129- ﴿وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ﴾


dhe ngrini pallate, sikur do të jetoni gjithmonë?

130- ﴿وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ﴾


Edhe kur përdorni forcën, e shfrytëzoni atë si tiranë.

131- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


Andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!

132- ﴿وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ﴾


Frikësojuni Atij, i Cili ju ka dhuruar ato që i dini:

133- ﴿أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ﴾


ju dhuroi juve bagëti dhe fëmijë,

134- ﴿وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴾


edhe kopshte, edhe burime.

135- ﴿إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴾


Unë, me të vërtetë, i trembem për ju dënimit të një Dite të madhe”.

136- ﴿قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ﴾


Ata thanë: “Për ne është njëlloj: na këshillove ose nuk na këshillove ti.

137- ﴿إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ﴾


Këto janë vetëm doket e popujve të lashtë

138- ﴿وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ﴾


e ne nuk do të jemi të dënuar.”

139- ﴿فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Ata e quajtën gënjeshtar atë, andaj Ne i shkatërruam ata. Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica njerëzve nuk janë besimtarë.

140- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

141- ﴿كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ﴾


Edhe fisi Themud i quante gënjeshtarë të dërguarit.

142- ﴿إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ﴾


Kujto kur vëllai i tyre - Salihu, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?

143- ﴿إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ﴾


Pa dyshim, unë jam një i dërguar i besuar për ju,

144- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!

145- ﴿وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.

146- ﴿أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ﴾


Vallë, a mendoni ju, se do të mbeteni këtu të sigurt,

147- ﴿فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴾


në kopshte e pranë burimeve,

148- ﴿وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ﴾


në ara me të lashta dhe palma hurmash me fruta të shijshme?

149- ﴿وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ﴾


Ju i gdhendni shtëpitë në male me mjeshtri të rrallë,

150- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua,

151- ﴿وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ﴾


dhe mos dëgjoni urdhrat e atyre që e teprojnë në të keqe

152- ﴿الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ﴾


e të cilët bëjnë ngatërresa në Tokë e nuk sjellin përmirësim”.

153- ﴿قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ﴾


Ata thanë: “Ti je vetëm një i magjepsur!

154- ﴿مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ﴾


Ti je vetëm një vdekatar - ashtu si ne, andaj na sill një mrekulli, nëse ajo që thua është e vërtetë!”

155- ﴿قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ﴾


Ai tha: “Ja, kjo është një deve. Ajo do të ketë radhën e saj për të pirë, ashtu si edhe ju, në ditë të caktuara.

156- ﴿وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴾


Mos i bëni kurrfarë të keqeje asaj, se do t’ju godasë dënimi i një Dite të madhe!

157- ﴿فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ﴾


Por ata e therën e pastaj u erdhi keq.

158- ﴿فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Dhe kështu, ata i goditi dënimi. Njëmend, në këtë ka këshillë, por shumica e njerëzve nuk janë besimtarë.

159- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

160- ﴿كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ﴾


Populli i Lutit i quante gënjeshtarë të dërguarit.

161- ﴿إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ﴾


Kujto kur vëllai i tyre - Luti, u tha: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?

162- ﴿إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ﴾


Pa dyshim, unë jam i dërguar i besuar për ju,

163- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!

164- ﴿وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.

165- ﴿أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ﴾


Vallë, ju, nga e gjitha bota, iu qaseni meshkujve

166- ﴿وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ﴾


e i lini mënjanë gratë tuaja, të cilat Zoti juaj i ka krijuar bashkëshorte për ju?! Njëmend, ju jeni popull që kaloni çdo kufi të së keqes.”

167- ﴿قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ﴾


Ata thanë: “Nëse nuk tërhiqesh nga këto, o Lut, me siguri do të jesh i dëbuar”.

168- ﴿قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ﴾


Ai tha: “Unë kam vërtet neveri për atë që bëni ju!

169- ﴿رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ﴾


O Zoti im, më shpëto mua dhe familjen time nga ajo që bëjnë ata!”

170- ﴿فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ﴾


Dhe Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij - të gjithë,

171- ﴿إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ﴾


përveç një plake (gruas së Lutit), e cila mbeti me të tjerët.

172- ﴿ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ﴾


Pastaj, të tjerët i shkatërruam.

173- ﴿وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ﴾


Mbi ata lëshuam një breshëri gurësh. Eh, sa i keq që ishte ai shi, për ata që janë paralajmëruar!

174- ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Sigurisht, në këtë ka këshillë, por shumica e tyre nuk janë besimtarë.

175- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

176- ﴿كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ﴾


Edhe banorët e Ejkës i quajtën gënjeshtarë të dërguarit,

177- ﴿إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ﴾


Kujto kur Shuajbi u tha atyre: “Vallë, a nuk i frikësoheni ju Allahut?

178- ﴿إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ﴾


Pa dyshim, unë jam një i dërguar i besuar për ju,

179- ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾


andaj, frikësojuni Allahut dhe bindmuni mua!

180- ﴿وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i botëve.

181- ﴿۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ﴾


Bëjeni drejt matjen dhe mos u bëni nga ata që hanë (në matje).

182- ﴿وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ﴾


Peshoni drejtësisht me peshore të saktë,

183- ﴿وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ﴾


mos ua pakësoni njerëzve gjërat e tyre, mos bëni ngatërresa në Tokë

184- ﴿وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ﴾


dhe frikësojuni Atij, që ju ka krijuar ju dhe brezat e mëparshëm!”

185- ﴿قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ﴾


Ata thanë: “Ti je vetëm një i magjepsur.

186- ﴿وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ﴾


Ti je vetëm një vdekatar, si ne. Në të vërtetë, Ne mendojmë se ti je gënjeshtar;

187- ﴿فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ﴾


andaj, lësho mbi ne një copë nga qielli, nëse thua të vërtetën!

188- ﴿قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ﴾


Ai tha: “Zoti im e di më së miri atë që punoni ju.”

189- ﴿فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴾


Ata vazhduan të mos e besojnë, prandaj i goditi dënimi Ditës së Errësirës. Njëmend, ky ishte dënimi i një dite të madhe.

190- ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ﴾


Sigurisht, në këtë ka këshillë, por shumica e tyre nuk janë besimtarë,

191- ﴿وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾


Në të vërtetë, Zoti yt është i Plotfuqishëm dhe Mëshirëplotë.

192- ﴿وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾


Nuk ka dyshim se ky (Kuran) është Shpallja e Zotit të botëve.

193- ﴿نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ﴾


Atë e zbriti Shpirti i besueshëm (Xhebraili)

194- ﴿عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ﴾


në zemrën tënde (o Muhamed) që të jesh nga ata që paralajmërojnë.

195- ﴿بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ﴾


E zbriti në gjuhën e qartë arabe.

196- ﴿وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ﴾


Vërtet, ai është përmendur në Shkrimet e të parëve.

197- ﴿أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾


Vallë, a nuk është provë për ata (mekasit), që atë (Muhamedin) e kanë njohur dijetarët e bijve të Israilit?

198- ﴿وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ﴾


Por edhe sikur t’ia shpallnim Kuranin ndonjë jo-arabi

199- ﴿فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ﴾


e ai t’ua lexonte atyre - ata përsëri nuk do të kishin besuar.

200- ﴿كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ﴾


Ja kështu, Ne ua kemi shtënë (mohimin) në zemër keqbërësve.

201- ﴿لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ﴾


Ata nuk do ta besojnë atë, derisa të shohin dënimin e dhembshëm.

202- ﴿فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ﴾


Por ai do t’u vijë atyre papritmas e ata nuk do ta ndiejnë fare.

203- ﴿فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ﴾


Atëherë ata do thonë: “A do të na jepet afat?”

204- ﴿أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ﴾


A mos vallë, ata duan ta shpejtojnë dënimin Tonë!?

205- ﴿أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ﴾


Mendo, nëse Ne i lëmë që të kënaqen disa vjet

206- ﴿ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ﴾


e pastaj t’i godasë ai (dënim) që u është premtuar,

207- ﴿مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ﴾


çfarë vlere do të kishte ajo me të cilën janë kënaqur?

208- ﴿وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ﴾


Asnjëherë, Ne nuk kemi shkatërruar ndonjë vendbanim, pa i çuar më parë paralajmërues,

209- ﴿ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ﴾


si këshillë për ata. Ne nuk jemi asnjëherë të padrejtë.

210- ﴿وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ﴾


Atë (Kuran) nuk e kanë zbritur djajtë.

211- ﴿وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ﴾


Jo vetëm që kjo s’u takon atyre, por as nuk kanë fuqi të bëjnë një si ai.

212- ﴿إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ﴾


Në të vërtetë, ata mënjanohen nga të dëgjuarit (e Shpalljes).

213- ﴿فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ﴾


Prandaj, mos adhuro tjetër zot, përveç Allahut, që të mos bëhesh nga ata që do të dënohen!

214- ﴿وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ﴾


Paralajmëroje farefisin tënd më të afërm

215- ﴿وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴾


dhe bëhu i butë me besimtarët që të pasojnë ty!

216- ﴿فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ﴾


E, nëse nuk të dëgjojnë, thuaju: “Unë nuk jam përgjegjës për ato që bëni ju”.

217- ﴿وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ﴾


Dhe mbështetu në të Plotfuqishmin, Mëshirëplotin,

218- ﴿الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ﴾


i Cili e sheh qëndrimin tënd në këmbë (gjatë namazit)

219- ﴿وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ﴾


dhe lëvizjet e tua midis atyre që përulen në sexhde.

220- ﴿إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴾


Vërtet, Ai i dëgjon të gjitha dhe i di të gjitha.

221- ﴿هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ﴾


A doni t’ju tregoj se kujt i vijnë djajtë?

222- ﴿تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ﴾


Ata i vijnë çdo gënjeshtari gjynahqar.

223- ﴿يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ﴾


Ata përgjojnë, por shumica e tyre janë gënjeshtarë.

224- ﴿وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ﴾


Poetët ndiqen nga njerëzit e humbur.

225- ﴿أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ﴾


Vallë, a nuk e sheh ti, që ata bredhin në çdo luginë (të fjalës së kotë),

226- ﴿وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ﴾


duke folur atë që kurrë s’e bëjnë?

227- ﴿إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ﴾


Përveç atyre (poetëve) që besojnë, bëjnë vepra të mira, e përmendin shumë Allahun dhe mbrohen, vetëm pasi u është bërë padrejtësi. Sigurisht, të padrejtët do ta shohin se në çfarë mundimi do të kthehen (pas vdekjes).

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: