تفسير سورة القيامة

الترجمة الكازاخية - مجمع الملك فهد

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الكازاخية ترجمها خليفة الطاي، نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف. عام الطبعة 1412هـ. ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة، مع إتاحة الاطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأي وا

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ﴾

Жоқ, қиямет күніне ант етемін.

﴿وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ﴾

Жоқ, сөгіс беруші нәпсіге ант етемін.

﴿أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ﴾

Адам баласы, біз сүйектерді жинай алмайды деп ойлай ма?

﴿بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ﴾

Әрине оны саусақтарының үшіне дейін қайта жасай аламыз.

﴿بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ﴾

Бірақ адам баласы, күнәны жалғастыра бергісі келеді

﴿يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ﴾

"Қиямет күні қашан болады?',- деп, сұрайды.

﴿فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ﴾

Қашан көз шағылысқан,

﴿وَخَسَفَ الْقَمَرُ﴾

Ай тұтылған,

﴿وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ﴾

Күн мен ай бір араға келтірілген кезде.

﴿يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ﴾

Адамдар сол күн: "Қашар жер қайда?",- дейді.

﴿كَلَّا لَا وَزَرَ﴾

Жоқ, әсте пана жоқ.

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ﴾

Ол күнгі тұрақ; Раббыңның алды.

﴿يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ﴾

Сол күні адам баласына ілгері кейін істегені білдіріледі. (36-С. 12-А.)

﴿بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ﴾

Әрине адам баласы өзіне-өзі көздеуші:

﴿وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ﴾

Егер барлық желеулерін ортаға қойса да. (Қанша сылтауратса да өз қылығы өзіне мәлім.)

﴿لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ﴾

(Мұхаммед Ғ.С. Құран уахи етілген сәтте, тездетіп оқуға тырысқан. Б.Ж.Р.М.) (Әй Мұхаммед!) Құран түскенде оған асығып тіліңді қозғалтпа.

﴿إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ﴾

Шын мәнінде оны жинау, оқу Бізге міндет.

﴿فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ﴾

Ал оны Біз оқығанда, оның оқылуына ілес.

﴿ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ﴾

Сосын оны түсіндіру Бізге міндет.

﴿كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ﴾

Жоқ, олай емес. Сендер тез кететін дүниені жақсы көресіңдер.

﴿وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ﴾

Ақиретті тастап, қоясыңдар.

﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ﴾

Қиямет күні, кейбір жүздер жарқылдап;

﴿إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ﴾

Раббына қарайды.

﴿وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ﴾

Ол күні, кейбір жүздер томсаруда болады.

﴿تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ﴾

Өзіне бел үзетін қинау жасалады деп ойлайды.

﴿كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ﴾

Жоқ олай емес. Жан алқымға келген кезде;

﴿وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ﴾

"Кім шара көреді?",- делінеді.

﴿وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ﴾

Ол шын мәнінде айрылу екенін сезеді.

﴿وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ﴾

Балтыры, балтырына оралады.

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ﴾

Ол күні Раббы жаққа айдалады.

﴿فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ﴾

Сонда ол, мойындамады да намаз оқымады.

﴿وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ﴾

Бірақ, жасынға шығарып бет бұрды.

﴿ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ﴾

Сосын ол, кердеңдей басып, үйіне кетті.

﴿أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ﴾

Саған пәле келсін,

﴿ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ﴾

Сосын сені пәле басқыр!

﴿أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى﴾

Адам баласы бос қоя берілеміз деп ойлай ма?

﴿أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ﴾

Ол, (жатырға) тамызылган бір тамшы мәни емес пе?

﴿ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ﴾

Сосын ол, ұйыған қан болды. Сонда Алла жаратып бейнеледі.

﴿فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ﴾

Сонда одан ер, әйел екі жыныс жаратты.

﴿أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ﴾

Бұларды жасаған Алланың, өліктерді қайта тірілтуге югші жетпей ме?

القيامة