تفسير سورة النازعات

الترجمة التايلاندية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة التايلندية ترجمه مجموعة من جمعية خريجي الجامعات والمعاهد بتايلاند ونشره مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، عام الطبعة 1422هـ. ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة، مع

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا﴾

[79.1] ขอสาบานด้วย (มลาอิกะฮฺ) ผู้ฉุดกระชาก (วิญญาณของผู้ปฏิเสธศรัทธา) อย่างแรง

﴿وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا﴾

[79.2] ขอสาบานด้วย (มลาอิกะฮฺ) ผู้ชัก (วิญญาณของผู้ศรัทธา) อย่างแผ่วเบา

﴿وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا﴾

[79.3] ขอสาบานด้วย (มลาอิกะฮฺ) ที่แหวกว่ายในท้องนภากาศ

﴿فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا﴾

[79.4] แล้วพวกเขา (มลาอิกะฮฺ) ผู้รีบรุดหน้าไปอย่างว่องไว

﴿فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا﴾

[79.5] แล้วพวกเขา (มลาอิกะฮฺ) ผู้บริหารกิจการ

﴿يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ﴾

[79.6] วันซึ่งการเป่าสังข์ครั้งแรกทำให้สั่นสะเทือน

﴿تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ﴾

[79.7] การเป่าสังข์ครั้งสองจะติดตามมา

﴿قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ﴾

[79.8] ในวันนั้นดวงจิตทั้งหลายจะตระหนก

﴿أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ﴾

[79.9] สายตาของพวกเขาจะละห้อย

﴿يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ﴾

[79.10] พวกเขาจะกล่าวว่า พวกเราจะถูกให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิมอีกกระนั้นหรือ

﴿أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً﴾

[79.11] เมื่อเราได้กลายเป็นกระดูกที่ผุแล้วกระนั้นหรือ

﴿قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ﴾

[79.12] พวกเขากล่าวว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นก็เป็นการกลับไปที่ขาดทุน

﴿فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ﴾

[79.13] ความจริงมันเป็นเพียงเสียงก้อนครั้งเดียวเท่านั้น

﴿فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ﴾

[79.14] แล้วเมื่อนั้นพวกเขาก็จะออกมายังที่ราบโล่ง

﴿هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ﴾

[79.15] เรื่องราวของมูซาได้มาถึงเจ้าแล้วมิใช่หรือ

﴿إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى﴾

[79.16] ขณะที่พระเจ้าของเขาทรงเรียกเขาที่หว่างหุบเขาฏุวาอันบริสุทธิ์

﴿اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ﴾

[79.17] เจ้าจงไปหาฟิรเอานฺ เพราะเขาละเมิดฝ่าฝืน

﴿فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ﴾

[79.18] แล้วจงกล่าวว่า ท่านประสงค์จะซักฟอกไหม

﴿وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ﴾

[79.19] และจะให้ฉันนำท่านไปสู่พระเจ้าของท่านไหม เพื่อท่านจะได้ยำเกรง

﴿فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ﴾

[79.20] แล้วมูซาก็แสดงให้เขาเห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่

﴿فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ﴾

[79.21] แต่เขาได้ปฏิเสธและดื้อรั้น

﴿ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ﴾

[79.22] แล้วเขาก็ผินหลังกลับหนีออกไปอย่างเร็ว

﴿فَحَشَرَ فَنَادَىٰ﴾

[79.23] แล้วเขาก็ได้เรียกชุมนุม แล้วประกาศออกไป

﴿فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ﴾

[79.24] แล้วกล่าวว่า ฉันคือพระเจ้าสูงสุดของพวกท่าน

﴿فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ﴾

[79.25] ดังนั้นอัลลอฮ์จึงคร่าเขาเป็นการลงโทษที่เป็นแบบอย่างทั้งในปรโลกและในโลกนี้

﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ﴾

[79.26] แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นข้อเตือนใจสำหรับผู้ยำเกรงของอัลลอฮ์

﴿أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا﴾

[79.27] พวกเจ้าลำบากยิ่งในการสร้างกระนั้นหรือ หรือว่าชั้นฟ้าที่พระองค์ทรงสร้างมัน

﴿رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا﴾

[79.28] พระองค์ทรงยกให้มันสูงขึ้นแล้วทรง ทำให้มันสมบูรณ์

﴿وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا﴾

[79.29] และทรงทำให้กลางคืนของมันมืดทึบ และทรงทำให้ความสว่างของมันออกมา

﴿وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا﴾

[79.30] และหลังจากนั้นทรงทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบเรียบ

﴿أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا﴾

[79.31] ทรงให้ออกมาจากแผ่นดินเป็นน้ำของมัน และทุ่งหญ้าของมัน

﴿وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا﴾

[79.32] ส่วนเทือกเขานั้นทรงทำให้มันมั่นคง

﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

[79.33] ทั้งหมดนี้เป็นปัจจัยยังชีพสำหรับพวกเจ้า และสำหรับปศุสัตว์ของพวกเจ้า

﴿فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ﴾

[79.34] ดังนั้นเมื่อความหายนะอันใหญ่หลวงได้เกิดขึ้น

﴿يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ﴾

[79.35] เป็นวันที่มนุษย์จะนึกถึงสิ่งที่เขาได้ขวนขวายไว้

﴿وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ﴾

[79.36] และนรกหรือเปลวไฟจะถูกเผยให้แก่ผู้ที่มองมัน

﴿فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ﴾

[79.37] ส่วนผู้ที่ละเมิดฝ่าฝืนนั้น

﴿وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾

[79.38] และเขาได้เลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

﴿فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ﴾

[79.39] ดังนั้นนรกหรือเปลวไฟคือที่พำนักของเขา

﴿وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ﴾

[79.40] และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระเจ้าของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ

﴿فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ﴾

[79.41] ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา

﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا﴾

[79.42] พวกเขาจะถามเจ้าถึงยามอวสาน (วันกิยามะฮฺ) ว่า เมื่อใดเล่ามันจะเกิดขึ้น

﴿فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا﴾

[79.43] ด้วยเหตุอันใดเจ้าจึงชอบกล่าวถึงมันนัก

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا﴾

[79.44] ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือวาระสุดท้ายของมัน

﴿إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا﴾

[79.45] ความจริงเจ้าเป็นแต่เพียงผู้ตักเตือนแก่คนที่หวาดหวั่นมัน (วันกิยามะฮฺ) เท่านั้น

﴿كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا﴾

[79.
46] วันที่พวกเขาจะเห็นมัน (วันกิยามะฮฺ) ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้พำนักอยู่โลกนี้เว้นแต่เพียงชั่วครู่หนึ่งของยามเย็นและยามเช้าของมันเท่านั้น

النازعات