تفسير سورة الواقعة

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها خوجه ميروف خوجه مير نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة مع إتاحة الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأ

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾

1. Ҳангоме ки воқеъа барпо шавад, (яъне, қиёмат воқеъ шавад),

﴿لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ﴾

2. ки воқеъ шудани онро ягон касе дурӯғгӯянда нест,

﴿خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ﴾

3. қиёмат душманони Аллоҳро дар дӯзах пасткунандааст ва дӯстони Аллоҳро дар ҷаннат баландкунанда.(1)

﴿إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا﴾

4. Он гоҳ ки замин ба сахтӣ биларзад.

﴿وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا﴾

5. Ва кӯҳҳо ба пуррагӣ реза-реза карда шаванд.

﴿فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا﴾

6. Ва чун ғуборе дар ҳаво пароканда гарданд.

﴿وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً﴾

7.Ва шумо эй мардум се гурӯҳ хоҳед шуд:

﴿فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ﴾

8.Пас гурӯҳи рост, соҳиби ҷойҳои олианд. Чи хуб аст ҷойгоҳашон!

﴿وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾

9.Ва гурӯҳи чап, соҳиби ҷойҳои пастанд. Чи бад аст ҳолашон!!

﴿وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ﴾

10. Ва пешсафон сӯи хубиҳо дар дунё, онҳо пешсафон сӯи дараҷаҳо дар охират мебошанд. Касоне, ки дар дунё дар анҷом додани корҳои хуб пешсафанд, дар охират пеш аз ҳама вориди ҷаннат мешаванд.

﴿أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ﴾

11. Инҳо муқаррабони даргоҳи Илоҳӣ ҳастанд, наздик карда шудагонанд дар назди Аллоҳ,

﴿فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾

12. дар биҳиштҳои пурнозу неъмат хоҳанд буд.

﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

13. Дохил мешавад ба ҷаннат, гурӯҳе аз пешиниёни ин уммат ва умматони дигар.

﴿وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾

14. Ва шумораи андаке аз пасомадагон ҳастанд,

﴿عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ﴾

15. бар тахтҳои гавҳарнишон хоҳанд нишаст.

﴿مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ﴾

16. Такязада рӯ ба рӯйи якдигар нишаста бошанд.

﴿يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ﴾

17. Бар гирди онҳо мегарданд, барои хидмати онҳо писарони ҳамеша ҷавон, ки пир намешаванд ва на мемиранд.(1)

﴿بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ﴾

18. Бо қадаҳҳову кӯзаҳо ва ҷомҳое аз шаробе, ки дар ҷаннат ҷорист,

﴿لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ﴾

19. ки аз нӯшидани он сардард нашаванд ва на аз ҳуш мераванд.

﴿وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ﴾

20. Ва ин ходимон барои ҷаннатиҳо биёранд ҳар навъ меваеро, ки мехоҳанд.

﴿وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴾

21. Ва гӯшти парранда, аз ҳар навъе, ки писандашон бошад.

﴿وَحُورٌ عِينٌ﴾

22. Ва барои онҳост ҳурони занони шаҳлочашм,

﴿كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ﴾

23. монанди марворидҳое дар садаф пинҳон кардашуда.

﴿جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾

24. Ин ҳама неъматҳое, ки барояшон дода мешавад, мукофоти амалҳои некест, ки дар дунё мекарданд.

﴿لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا﴾

25. Дар ҷаннат на сухани беҳуда мешунаванд ва на ҳарфе, ки гуфтани он гуноҳ бошад,

﴿إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا﴾

26. ҷуз сухане, ки солим аз ин айбҳо бошад ва ба якдигар салом гӯянд.

﴿وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ﴾

27. Ва аҳли саодат, чи бузург аст макон ва подоши онҳо!

﴿فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ﴾

28. Дар зери дарахтони сидри бехор.

﴿وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ﴾

29. Ва дарахтони мавз (банан), ки меваҳояшон бар якдигар чида шудаанд.

﴿وَظِلٍّ مَمْدُودٍ﴾

30. Ва сояи доимӣ.

﴿وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ﴾

31. Ва оби ҷорӣ.

﴿وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ﴾

32. Ва дар миёни меваҳои фаровон ҳастанд,

﴿لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ﴾

33. ки на тамом мешавад ва на манъ мегардад.

﴿وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ﴾

34. Ва бистарҳои баланд.

﴿إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً﴾

35. Мо биёфаридем занҳои аҳли ҷаннатро ғайри офаринишие, ки дар дунё буданд, яъне, офариниши комиле, ки нобуд намешаванд.(1)

﴿فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا﴾

36. Ва ононро дӯшиза (бикр) гардонидем.

﴿عُرُبًا أَتْرَابًا﴾

37. Назди шавҳарони дӯстдоранда ҳамсинну сол.

﴿لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

38. Ҳамаи ин неъматҳо барои аҳли саодат аст,

﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

39. Гурӯҳи бисёре аз пешиниёнанд.

﴿وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾

40. Ва гурӯҳи зиёде аз пас омадагонанд.

﴿وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ﴾

41. Ва аҳли шақоват, он бадбахтон чӣ ҳоли баде доранд?

﴿فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ﴾

42. Дар боди гарми ҷаҳаннам ва оби ҷӯшонанд,

﴿وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ﴾

43, дар сояи дуди сиёҳ,

﴿لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ﴾

44. ки ин соя на хунук бошад ва на боиззат.(1)

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ﴾

45. Ҳамоно аҳли дӯзах, пеш аз ин дар дунё дар нозу неъмати ҳаром буданд ва саркашӣ мекарданд аз он чизе, ки паёмбарон барои онҳо оварда буданд.

﴿وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ﴾

46. Ва ҳамеша бар гуноҳи бузург (ширк) мудавомат мекарданд. Ва нияти тавба надоштанд аз ширку гуноҳ.(1)

﴿وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ﴾

47. Ва мегуфтанд он мункирони рӯзи қиёмат: «Оё замоне, ки мо мурдему хоку устухон шудем, оё боз мо зинда мешаваем?(1)

﴿أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴾

48. Оё падарони наухстини мо низ зинда мешаванд?

﴿قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ﴾

49. Бигӯ эй Паёмбар: «Албатта, ҳамаро аввалин ва охирин фарзандони Одам,

﴿لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ﴾

50. бегумон дар ваъдагоҳи он рӯзи муайян (қиёмат) ҷамъ карда шаванд.(4)

﴿ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ﴾

51. Спас шумо, эй гумроҳони роҳи ҳидоят, дурӯғшуморандагони ваъда ва азоби Аллоҳ,

﴿لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ﴾

52. ҳатман аз дарахти заққум(1) хоҳед хӯрд.

﴿فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ﴾

53. Ва шикамҳои худро аз он пур хоҳед кард.

﴿فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ﴾

54. Ва бар болои он оби ҷӯшоне, ки ташнагиро намешиканад, хоҳед нӯшид,

﴿فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ﴾

55. Ва монанди шутурони мубтало ба бемории ташнагӣ менӯшед.

﴿هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ﴾

56. Он чизеро, ки дучор мешаванд аз азоб, зиёфатест, ки тайёркарда шудааст барои онҳо дар рӯзи қиёмат.(1)

﴿نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ﴾

57. Мо шуморо эй одамон аз нестӣ ба ҳастӣ офаридем, пас чаро аз нав зинда шуданро бовар намекунед?(1)

﴿أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ﴾

58. Оё шумо мебинед он чи (оби маниро), ки мерезонед дар баччадони зан?

﴿أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ﴾

59. Оё шумо он маниро ба сурати инсон меофаринед ё Мо офаринандаем?

﴿نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ﴾

60. Мо муайян кардем дар миёни шумо маргро ва ҳаргиз оҷиз карда шуда нестем,

﴿عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾

61. аз ин, ки тағйир диҳем халқияти шуморо дар рӯзи қиёмат. Ва шуморо ба сурате, ки аз он бехабаред, аз нав биёфаринем.

﴿وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ﴾

62.
Ва ҳамоно шумо хуб донистед, ки Аллоҳ таъоло нахустин бор шуморо аз нестӣ офарид, пас чаро қудрати Аллоҳро ба ёд намеоред бар ин, ки ӯ қодир аст шуморо дубора халқ мекунад?(1)

﴿أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ﴾

63. Дар он чизе, кишт мекунед, андешидаед?

﴿أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ﴾

64. Оё шумо мерӯёнедаш аз замин ё Мо рӯёнандаем?

﴿لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ﴾

65. Агар мехостем, ҳароина он зироъатро гиёҳи хушку дарҳамшикаста мегардонидем, ки аз он фоидае намедидед, пас дар ин ҳол, таъаҷубкунон мегӯед:

﴿إِنَّا لَمُغْرَمُونَ﴾

66. Албатта мо зиёнкардаву азобкардагонем,

﴿بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ﴾

67. балки мо аз ризқу рӯзӣ бенасиб мондагонем.

﴿أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ﴾

68. Оё дар обе, ки менӯшед, андешидаед?

﴿أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ﴾

69. Оё шумо онро аз абр фуруд овардаед сӯи замин, ё Мо фуруд орандагонем?

﴿لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ﴾

70. Агар мехостем, ин обро шӯр мегардонидем, ки аз он фоидае намедидед. Пас, чаро шукри Парвардигоратонро бар фуруди ин оби ширин намегӯед?

﴿أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ﴾

71. Оё дар оташе, ки аз шохҳои дарахт меафрӯзед, андешидаед?

﴿أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ﴾

72. Оё дарахташро шумо офаридаед ё Мо офаринандаем?

﴿نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ﴾

73. Мо он оташеро, ки меафрӯзед ҳушдоре аз дӯзах ва барои манфиъати мусофирони роҳгузар матоъе сохтем.(1)

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

74. Пас ба покӣ ёд кун эй Паёмбар номи Парвардигори бузургатро!

﴿۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ﴾

75. (Савганд ёд карда мегӯяд Аллоҳ таъоло:) Савганд ба ҷойгоҳи фӯру рафтани ситораҳо дар ғурубгоҳи осмон!

﴿وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ﴾

76. Ва ин ҳароина, хеле савганди бузург аст, агар бидонед.

﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ﴾

77. Адбатта, ин Қуръоне, (ки ба Муҳаммад нозил шудааст,) Қуръони бузургу гиромиқадр ва фоидаовар аст.

﴿فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ﴾

78. Дар китобе нигаҳ дошта шудааст, ки аз чашми халқ пӯшида аст (ва ин китоби пинҳон Лавҳи Маҳфузаст, ки дар назди Аллоҳ ва фариштагон манзалати бузург дорад.)

﴿لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾

79. Даст намерасонад ба Қуръон, магар фариштагони гиромиқадре, ки Аллоҳ таъоло онҳоро аз офату гуноҳон пок гардонидааст. (Ва инчунин даст намерасонад Қуръонро магар касоне, ки пок ҳастанд аз ширк, ҷанобат ва бе таҳоратӣ.)(1)

﴿تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

80. Ин Қуръони карим, нозилшудааст аз ҷониби Парвардигори ҷаҳониён. (Пас он ҳақ аст.)

﴿أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ﴾

81. Оё нисбати ин калом сустӣ ва бепарвоӣ мекунед?

﴿وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ﴾

82. Ва ба ҷои шукри неъматҳое, ки Аллоҳ ба шумо додааст, шумоён онро дӯруғ мебароред ва кофир мешавед?(1)

﴿فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ﴾

83. Пас, чаро ҳангоме, ки ҷон ба ҳулқум мерасад тавоноии бозгардонидани онро надоред.

﴿وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ﴾

84. Ва шумо дар ин ҳангом ҳозирастеду менигаред? (Албатта наметавонед!)

﴿وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ﴾

85. Ва Мо аз шумо ба ӯ наздиктарем, вале шумо намебинед.

﴿فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ﴾

86. Пас агар метавонед ин ки дар баробари аъмолатон ҷазо дода намешавед,

﴿تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾

87. агар рост мегӯед, он руҳро боз гардонед. (Ҳаргиз наметавонед!)

﴿فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾

88. Пас, чун мурда аз муқаррабони даргоҳи Илоҳӣ бошад,

﴿فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ﴾

89. пас барои ӯст ҳангоми маргаш раҳмату осоишу гули хушбӯй ва биҳишти пурнеъмат дар охират.

﴿وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

90. Ва аммо агар мурда аз ёрони рост (аҳли саъодат бошад),

﴿فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

91. пас гуфта мешавад ба ӯ: Салом ва амон бод ба ту аз ҷониби ёрони рост (аҳли саъодат).

﴿وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ﴾

92. Ва аммо агар мурда аз дурӯғшуморандагони баъсу гумроҳони роҳи ҳидоят бошад,

﴿فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ﴾

93. пас ӯро ба оби гарму ҷӯшони дӯзах меҳмонӣ кунанд.

﴿وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ﴾

94. Ва саранҷоми ӯ дарафтодан ба дӯзах аст.(1)

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ﴾

95. Албатта ин хабарҳое, ки эй Паёмбар ба ту зикр кардем, ҳама росту дуруст аст!

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

96. Пас, ба номи Парвардигори бузургат тасбеҳ гӯй ва Ӯро пок шумор аз он чи золимон мегӯянд!

الواقعة