الواقعة

تفسير سورة الواقعة

الترجمة الطاجيكية - عارفي

Тоҷикӣ

الترجمة الطاجيكية - عارفي

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها من الفارسية وراجعها فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام www.islamhouse.com.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾

Ҳангоме ки воқеаи қиёмат рух диҳад

﴿لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ﴾

[Хоҳед дид, ки] Дар вуқуи он дурӯғе нест

﴿خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ﴾

[Гурӯҳеро] Хор мекунад ва [гурӯҳеро] рафъати мақом мебахшад

﴿إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا﴾

Он гоҳ ки замин ба сахтӣ ларзонда шавад

﴿وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا﴾

Ва кӯҳҳо ба тамомӣ муталошӣ гардад

﴿فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا﴾

Ва [ҳамчун] ғуборе пароканда шавад

﴿وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً﴾

Ва шумо ба се гурӯҳ тақсим шавед

﴿فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ﴾

[Нахуст] Саодатмандон [ҳастанд]; чи саодатмандоне [ва чи наку ҷойгоҳе]!

﴿وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾

Ва [гурӯҳи дигар] тирабахтон [ҳастанд]; чи тирабахтоне [ва чи бад ҷойгоҳе]!

﴿وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ﴾

Ва [савумин гурӯҳ] пешгомон, ки [дар некиҳо] сабқат гирифтанд

﴿أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ﴾

Онон муқаррабони [даргоҳи илоҳӣ] ҳастанд

﴿فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾

Дар боғҳои пурнеъмат [-и биҳишт ҷой доранд]

﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

Гурӯҳи бисёре аз онон дар зумраи пешиниён ҳастанд [хоҳ аз уммати ислом ё аз умматҳои гузашта];

﴿وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾

ва андаке аз ояндагон [ва мутааххирон] ҳастанд

﴿عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ﴾

Ки бар тахтҳои гавҳарнишон

﴿مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ﴾

рӯбарӯи ҳам такя задаанд

﴿يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ﴾

Навҷавононе ҳамвора шодоб гирди онон [ба хидмат] мегарданд

﴿بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ﴾

Бо ҷомҳо ва кузаҳо ва қадаҳҳое аз шароби ҷорӣ

﴿لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ﴾

[Шаробе] Ки аз нӯшиданаш сардард намегарданд ва дастхуши мастӣ намешаванд

﴿وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ﴾

Ва аз ҳар мева [дар ихтиёр доранд]

﴿وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴾

ва гӯшти паранда, ки бихоҳанд

﴿وَحُورٌ عِينٌ﴾

Ва ҳуроне ғизолчашм

﴿كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ﴾

Ҳамчун марвориди пинҳон дар садаф

﴿جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾

[Инҳо ҳама] Подоши аъмолашон аст

﴿لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا﴾

Дар он ҷо [сухани] ёва ва гуноҳолуд нахоҳанд шунид

﴿إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا﴾

Дар он ҷо сухане ҷуз салом ва дуруд [-и фариштагон ва биҳиштиён] нест

﴿وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ﴾

Ва [аммо] саодатмандон; чи саодатмандоне!

﴿فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ﴾

Дар канори дарахтони бехори сидр [ҳастанд]

﴿وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ﴾

Ва дарахтони мавз бо хушаҳои барҳамнишаста

﴿وَظِلٍّ مَمْدُودٍ﴾

Бо сояе густурда

﴿وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ﴾

Ва оби ҳамвора равон

﴿وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ﴾

Ва меваҳое фаровон,

﴿لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ﴾

ки на тамом шавад ва на мамнуъ гардад

﴿وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ﴾

Ва бистарҳои барафрошта [ва арзишманд]

﴿إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً﴾

Ва ҳамсароне, ки бо офаринише вижа падид овардем [ки зебоӣ ва ҷавонии ҷовидон доранд]

﴿فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا﴾

Ҳамвора душизаанд

﴿عُرُبًا أَتْرَابًا﴾

ва шавҳардӯстоне ҳамсиннусол ҳастанд

﴿لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

[Ҳамаи ин неъматҳо] Барои саодатмандон аст,

﴿ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

Дар боғҳои пурнеъмат [-и биҳишт ҷой доранд]

﴿وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ﴾

ки бархе аз онон дар зумраи пешиниён ва бархе дигар дар зумраи мутааххирон ҳастанд

﴿وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ﴾

Ва [аммо] тирабахтон; чи тирабахтоне!

﴿فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ﴾

Дар миёни боди заҳрогин ва оби ҷӯшон қарор доранд

﴿وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ﴾

Ва сояҳое аз дуди сиёҳ,

﴿لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ﴾

ки на хунук аст ва на хуш

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ﴾

Онон дар дунё сарватманду саркаш буданд

﴿وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ﴾

Ва бар гуноҳи бузург [-и ширк] исрор меварзиданд

﴿وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ﴾

Ва мегуфтанд: «Оё ҳангоме ки мурдем ва хоку устухон шудем, барангехта хоҳем шуд?

﴿أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴾

Оё ниёкони мо низ [барангехта мешаванд]?»

﴿قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ﴾

[Эй Паёмбар, ба кофирон] Бигӯ: «Бе тардид, гузаштагон ва ояндагон

﴿لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ﴾

ҳама дар ваъдагоҳи қиёмат ҷамъ хоҳанд шуд»

﴿ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ﴾

Он гоҳ шумо, эй гумроҳони такзибкунанда

﴿لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ﴾

Ҳатман, аз [меваи] дарахти зақум хоҳед хӯрд

﴿فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ﴾

Ва шикамҳоро аз он анбошта мекунед

﴿فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ﴾

Он гоҳ рӯйи он оби ҷӯшон менӯшед

﴿فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ﴾

Ҳамчун шутурони ташна

﴿هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ﴾

Ин пазироии онон дар рӯзи ҷазост

﴿نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ﴾

Моем, ки шуморо [аз ҳеҷ] офаридаем; пас, чаро [офариниши дубораро] бовар надоред?

﴿أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ﴾

Оё ба нутфае, ки [дар раҳими ҳамсаронатон] мерезед, таваҷҷуҳ кардаед?

﴿أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ﴾

Оё шумо онро меофаринед ё мо офаринандааш ҳастем?

﴿نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ﴾

Мо дар миёни шумо маргро муқаддар кардем ва нотавон нестем,

﴿عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ﴾

ки амсоли шуморо ҷойгузин [-и худатон] кунем ва шуморо ба гунае ки аз он бехабаред, [дар офаринише нав] падид оварем

﴿وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ﴾

Шумо, ки аз офариниши нахустин ба равшанӣ огоҳ шудаед, чаро [ба ёди охират намеафтед ва] панд намегиред?

﴿أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ﴾

Оё ба донаҳое, ки мекоред, таваҷҷуҳ кардаед?

﴿أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ﴾

Оё шумо ҳастед, ки онро мерӯёнед ё Мо рӯёнандаем?

﴿لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ﴾

Агар мехостем, хошокаш мекардем; чунон ки шигифтзада шавед

﴿إِنَّا لَمُغْرَمُونَ﴾

[Ва чунон нобудаш мекардем, ки бигӯед] «Мо зиён кардаем,

﴿بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ﴾

балки ҳама чизро аз даст додаем

﴿أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ﴾

Оё ба обе, ки менӯшед, таваҷҷуҳ кардаед?

﴿أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ﴾

Оё шумо онро аз абр фуру боридед ё Мо фуруборандаи он ҳастем

﴿لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ﴾

Агар мехостем, онро шӯру талх мекардем, пас, чаро сипос намегузоред?

﴿أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ﴾

Оё ба оташе, ки меафрӯзед, таваҷҷуҳ кардаед?

﴿أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ﴾

Оё шумо дарахташро офаридаед Мо офаридаем?

﴿نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ﴾

Мо ин оташро василаи ёдоварии [азоби дузах] ва мояи бархӯрдорӣ [ва роҳатии] мусофирон қарор додаем

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

Пас, [эй Паёмбар,] ба номи Парвардигори бузургат тасбеҳ гӯ [ва Ӯро ба покӣ ёд кун]

﴿۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ﴾

Савганд ба ҷойгоҳи ситорагон

﴿وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ﴾

Ки агар бидонед, савганди бузурге аст

﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ﴾

Ки ин [гуфтор] Қуръоне гаронқадр аст

﴿فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ﴾

Дар лавҳи маҳфуз қарор дорад

﴿لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾

Ҷуз фариштагони поксират касе [онро намебинад] ба он дастрасӣ надорад

﴿تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

Аз сӯйи Парвардигори ҷаҳониён нозил шудааст

﴿أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ﴾

Оё ин суханро сабук мешуморед?

﴿وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ﴾

Ва ба ҷойи шукри рӯзиҳое, ки ба шумо дода шудааст, онро дурӯғ мепиндоред?

﴿فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ﴾

Он гоҳ ки [ҷони наздиконатон] ба гулугоҳ мерасад

﴿وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ﴾

Ва шумо дар он ҳангом наззора мекунед

﴿وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ﴾

Ва Мо аз шумо ба ӯ наздиктарем, вале намебинед

﴿فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ﴾

Агар рост мегӯед ва ҳаргиз дар баробари аъмолатон ҷазо дода намешавед [ва қиёмате нест],

﴿تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾

пас, чаро ҷонашро бознамегардонед?

﴿فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾

Аммо агар ӯ дар зумраи муқаррабон бошад

﴿فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ﴾

Дар оромишу кушоиш ва биҳишти пурнеъмат аст

﴿وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

Ва агар дар зумраи саодатмандон бошад,

﴿فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ﴾

[ба ӯ гуфта мешавад] «Саломат ва амният бар ту бод, ки аз саодатмандон ҳастӣ»

﴿وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ﴾

Аммо агар аз такзибкунандагони гумроҳ [ва дар зумраи тирабахтон] бошад

﴿فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ﴾

бо оби ҷӯшон [аз ӯ] пазироӣ мешавад

﴿وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ﴾

ва ба [оташи] дузах дармеояд

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ﴾

Ин [ваъдаи подош ва азоб] яқинан ҳақиқат дорад [ва тардиде дар он нест]

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

Пас, [эй Паёмбар] бо [зикри] номи Парвардигори бузургат [ӯро] тасбеҳ гӯй

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: