تفسير سورة النبأ

الترجمة الأوزبكية - علاء الدين منصور

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الأوزبكية ترجمها علاء الدين منصور. عام الطبعة 1430هـ، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة، مع إتاحة الاطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأي والتقييم والتطوير المستمر.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ﴾

1. (Мушриклар) бир-бирларидан нима ҳақида сўрашмоқдалар?!

﴿عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ﴾

2. Улуғ хабар ҳақида

﴿الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ﴾

3. Улар ўзлари ихтилоф қилгувчи бўлган (улуғ хабар ҳакқда яъни, қайта тирилиш тўғрисида савол-жавоб қилмоқдалар)!

﴿كَلَّا سَيَعْلَمُونَ﴾

4. Йўқ (уларнинг гумонлари беҳудадир)! Улар яқинда (бу хабарнинг ҳақ эканини) билиб олажаклар!

﴿ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ﴾

5. Яна бир бор йўқ! Улар яқинда билиб олажаклар!

﴿أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا﴾

6. Биз Ерни (барча жонзотлар маскан тутиб яшашлари учун) бир тўшак,

﴿وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا﴾

7. тоғларни эса (ўша Ерни тутиб тургувчи) қозиқлар қилиб қўймадикми?!

﴿وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا﴾

8. Биз сизларни жуфт-жуфт қилиб яратдик.

﴿وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا﴾

9. Уйқуларингизни (баданларингиз ва асабларингиз учун) ором қилдик.

﴿وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا﴾

10. Кечани (ўз қоронғуси билан барча нарсани яшириб турадиган) либос қилдик.

﴿وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا﴾

11. Кундузни эса тирикчилик (учун белгиланган вақт) қилдик.

﴿وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا﴾

12. Устларингизда етти (қават) пишиқ-мустаҳкам (осмонни) бино қилдик.

﴿وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا﴾

13. Ва доимо чарақлаб тургувчи чироқни (яъни, қуёшни пайдо) қилдик.

﴿وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا﴾

14. Яна Биз ўзидан ёмғирни сиқиб чиқаргувчи (булут)лардан мўл-кўл сув-ёмғир ёғдирдик.

﴿لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا﴾

15. Ўша (ёмғир) ёрдамида дон ва набототни

﴿وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا﴾

16. ҳамда (қалинлигидан дарахтлари) бир-бирига чирмашиб кетган боғларни ундириб чиқариш учун (мўл-кўл ёмғир ёғдирдик).

﴿إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا﴾

17. Албатта (ҳақ билан ботил, яхши билан ёмон) ажратиладиган Кун (ҳисоб-китоб учун) белгиланган вақт бўлди.

﴿يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا﴾

18. У Кунда Сур чалинур, бас, сизлар тўп-тўп бўлиб (маҳшаргоҳга) келурсизлар!

﴿وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا﴾

19. Осмон ҳам очилиб, (фаришталар тушиб келадиган) эшикларга айланиб қолди!

﴿وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا﴾

20. Тоғлар ҳам (жойларидан) жилдирилиб, (осмонда учиб юрган) саробга айланиб қолди!

﴿إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا﴾

21. Албатта жаҳаннам (ўзига қулаб тушадиган кофирларга) кўз тутиб тургувчи бўлди.

﴿لِلطَّاغِينَ مَآبًا﴾

22. Туғёнга тушгувчиларнинг борар жойлари бўлган (жаҳаннам кўз тутиб тургувчи бўлди).

﴿لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا﴾

23. Улар у жойда узоқ замонлар (яъни, абадул-абад) қолгувчидирлар!

﴿لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا﴾

24. Улар у жойда (жаҳаннам ўтидан ором берадиган) бирон салқинни ва бирон ичимликни топмаслар!

﴿إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا﴾

25. Фақат қайноқ сув ва йирингнигина (тотурлар)!

﴿جَزَاءً وِفَاقًا﴾

26. (Мана шу уларнинг қилмишларига) яраша жазодир!

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا﴾

27. Чунки улар (Қиёмат Кунидаги) ҳисоб-китобдан умидсиз бўлган кимсалардир.

﴿وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا﴾

28. Улар бизнинг оятларимизни бутунлай ёлғон дер эдилар!

﴿وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا﴾

29. Ҳолбуки, Биз барча нарсани ҳисоб-китоб қилиб, ёзиб қўйгандирмиз!

﴿فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا﴾

30. Бас, (эй кофирлар, Бизнинг азобимизни) тотиб кўринглар! Энди Биз сизларга фақат азобнигина зиёда қилурмиз!

﴿إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا﴾

31. Албатта тақводор зотлар учун (жаннатда) нажот манзили бордир.

﴿حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا﴾

32. Яна боғлар ва узумзорлар.

﴿وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا﴾

33. (Ёш ва ҳуснда) тенгдош хушқад (ҳур)лар.

﴿وَكَأْسًا دِهَاقًا﴾

34. Ва (шароб билан) тўла майкосалар бордир.

﴿لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا﴾

35. Улар у жойда бирон беҳуда ва ёлғон сўз эшитмаслар.

﴿جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا﴾

36. (Бу) Парвардигорингиз томонидан (берилган) мукофот, етарли марҳаматдир.

﴿رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا﴾

37. Осмонлар ва Ернинг ҳамда уларнинг ўртасидаги бор нарсаларнинг Парвардигори бўлмиш Меҳрибон Зот томонидан (берилган мукофот, етарли марҳаматдир). Улар (инсонлар) У зотдан (Аллоҳдан) қўрқиб бирон сўз айтишга қодир бўлмаслар.

﴿يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا﴾

38.
Руҳ (Жаброил) ва (барча) фаришталар саф тортиб турадиган Кунда улар сўзлай олмаслар, фақат У Меҳрибон зот изн берган кишигина (сўзлар) ва (фақат) рост сўзни айтур.

﴿ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا﴾

39. Бу ҳаққи-рост Кундир. Бас, ким хоҳласа, ўз Парвардигори томон қайтадиган йўлни тутур.

﴿إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا﴾

40. (Эй Макка кофирлари), дарҳақиқат, Биз сизларни яқин(да воқеъ бўладиган) азобдан огоҳлантирдик.
У Кунда (ҳар бир) киши ўзи қилиб ўтган нарсани (яъни, барча яхши-ёмон амалларини) кўрур ва кофир кимса: «Эҳ, кошки эди (қайтадан) тупроққа айланиб кетсам(-у муҳаққақ бошимга тушадиган азобдан қутулсам)», деб қолур.

النبأ