تفسير سورة النبأ

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ﴾

(کافران) از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟

﴿عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ﴾

از خبری بزرگ.

﴿الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ﴾

همان (خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند.

﴿كَلَّا سَيَعْلَمُونَ﴾

چنین نیست (که آن‌ها می‌اندیشند)، بزودی خواهند دانست.

﴿ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ﴾

باز هم چنین نیست، بزودی خواهند دانست.

﴿أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا﴾

آیا زمین را بستری (برای آسایش شما) قرار ندادیم؟!

﴿وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا﴾

و کوه‌ها را میخ‌های (آن قرار ندادیم؟!).

﴿وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا﴾

و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم.

﴿وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا﴾

و خواب شما را (مایۀ) آرامش‌تان قرار دادیم.

﴿وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا﴾

و شب را پوششی (برای شما) قرار دادیم.

﴿وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا﴾

و روز را (وسیله‌ای) برای زندگی و معاش قرار دادیم.

﴿وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا﴾

و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم.

﴿وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا﴾

و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم.

﴿وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا﴾

و از ابر‌های باران زا آبی فراوان فرو‌‌ فرستادیم

﴿لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا﴾

تا بدان دانه و گیاه بسیار برویانیم.

﴿وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا﴾

و باغ‌هایی پر درخت (با آن آب پرورش دهیم).

﴿إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا﴾

بی‌گمان روز داوری (و جدای) میعاد (همگان) است.

﴿يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا﴾

روزی‌که در «صور» دمیده می‌شود، سپس شما گروه گروه (به محشر) می‌آیید.

﴿وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا﴾

و آسمان گشوده می‌شود، پس دروازه، دروازه می‌گردد.

﴿وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا﴾

و کوه‌ها روان کرده شود، پس (چون) سراب گردند.

﴿إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا﴾

و بی‌گمان جهنم کمین‌گاهی است.

﴿لِلطَّاغِينَ مَآبًا﴾

بازگشت‌گاه برای سرکشان است.

﴿لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا﴾

مدت زمانی دراز در آنجا بمانند.

﴿لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا﴾

و در آنجا نه (چیز) خنکی می‌چشند و نه آشامیدنی (گوارایی خواهند داشت).

﴿إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا﴾

جز آبی سوزان، و (مایعی که) چرک و خون (است).

﴿جَزَاءً وِفَاقًا﴾

(این) کیفری است مناسب و در خور (اعمال‌شان)

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا﴾

زیرا که آن‌ها هیچ امیدی به (روز) حساب نداشتند.

﴿وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا﴾

و آیات ما را بشدّت تکذیب کردند.

﴿وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا﴾

و ما همه چیز را (در کتاب لوح محفوظ) بشمارش نوشتیم.

﴿فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا﴾

پس (کیفر اعمال خود را) بچشید، که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم!

﴿إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا﴾

بی‌گمان برای پرهیزگاران کامیابی است.

﴿حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا﴾

باغ‌های (میوه) و تاکستان‌ها.

﴿وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا﴾

و حوریانی جوان و هم سن و سال.

﴿وَكَأْسًا دِهَاقًا﴾

و جام‌هایی لبریز و پیاپی (از شراب پاکیزۀ بهشت).

﴿لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا﴾

در آنجا نه سخن بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی.

﴿جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا﴾

(این) پاداش از جانب پروردگار توست و عطایی از روی حساب

﴿رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا﴾

(همان) پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه در میان آن‌هاست، (همان الله) رحمان هیچ‌کس (درآن روز) یارای سخن گفتن با او ندارد.

﴿يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا﴾

روزی‌که روح (= جبرییل) و فرشتگان به صف ایستند، هیچ‌کس سخن نگویید، جز کسی‌که الله رحمان به او اجازه داده باشد، و (او) سخن درست (و صواب) گوید.

﴿ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا﴾

آن روز حق است، پس هر کس که بخواهد بازگشت‌گاهی به سوی پروردگارش برگزیند.

﴿إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا﴾

به راستی ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم، روزی‌که انسان آنچه را از قبل با دست‌های خود فرستاده است می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش من خاک بود». (و برای حساب بر انگیخته نمی‌شد).

النبأ