البحث

عبارات مقترحة:

الصمد

كلمة (الصمد) في اللغة صفة من الفعل (صَمَدَ يصمُدُ) والمصدر منها:...

السلام

كلمة (السلام) في اللغة مصدر من الفعل (سَلِمَ يَسْلَمُ) وهي...

القهار

كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...

الترجمة الفارسية - حسين تاجي

ترجمة معاني القرآن الكريم باللغة الفارسية ترجمها د. حسين تاجي كله داري.

1- ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ﴾


تقاضاکننده‌ای، تقاضای عذابی وقوع یافتنی کرد.

2- ﴿لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ﴾


(این عذاب) برای کافران است. هیچ دفع‌کننده‌ای ندارد.

3- ﴿مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ﴾


از سوی الله صاحب مراتب و درجات است.

4- ﴿تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ﴾


فرشتگان و روح (جبرئیل) به سوی او عروج می‌کنند، در روزی‌که مقدارش پنجاه هزار سال است.

5- ﴿فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا﴾


پس تو (ای پیامبر!) صبر جمیل پیشه کن.

6- ﴿إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا﴾


بی‌گمان آن‌ها آن (روز) را دور می‌بینند.

7- ﴿وَنَرَاهُ قَرِيبًا﴾


و ما آن را نزدیک می‌بینیم.

8- ﴿يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ﴾


(همان) روزی‌که آسمان چون مس گداخته شود.

9- ﴿وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ﴾


و کوه‌ها مانند پشم رنگین (متلاشی و پراکنده) شود.

10- ﴿وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا﴾


و هیچ دوست صمیمی (و خویشاوندی) از (حال) دوست صمیمی (و خویشاوند خود) نپرسد.

11- ﴿يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ﴾


(در حالی‌که) آنان به یکدیگر نشان داده می‌شوند گناهکار (دوست دارد و) آرزو کند خویشتن را از عذاب آن روز باز خرد به فرزندانش.

12- ﴿وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ﴾


و زنش و برادرش.

13- ﴿وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ﴾


و قبیله‌اش که (همیشه) او را جای و پناه می‌داد.

14- ﴿وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ﴾


و همۀ آن‌هایی که روی زمین‌اند (همگی فدا کند) سپس او نجات یابد.

15- ﴿كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ﴾


(اما) هرگز چنین نیست، بی‌گمان آن شعله‌های (آتش) سوزان است.

16- ﴿نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ﴾


پوست از سر و صورت بر می‌کند.

17- ﴿تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ﴾


کسانی را که (به فرمان الله) پشت کردند و (از حق) روی گرداندند، فرا می‌خواند.

18- ﴿وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ﴾


و (نیز کسانی را که) اموال را جمع آوری و ذخیره کردند. (و حق آن را نپرداختند).

19- ﴿۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا﴾


یقیناً انسان کم طاقت (و حریص) آفریده شده است.

20- ﴿إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا﴾


هنگامی‌که بدی (و مصیبتی) به او رسد، بی‌تابی می‌کند.

21- ﴿وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا﴾


و هنگامی‌که خوبی به او رسد، باز دارنده (و بخیل) می‌شود.

22- ﴿إِلَّا الْمُصَلِّينَ﴾


مگر نمازگزاران.

23- ﴿الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ﴾


همان کسانی‌که بر نماز‌هایشان همیشه مداومت می‌کنند.

24- ﴿وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ﴾


و کسانی‌که در اموال‌شان حق (معین و) معلومی است.

25- ﴿لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ﴾


برای گدا و محروم.

26- ﴿وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ﴾


و کسانی‌که روز جزا را تصدیق می‌کنند.

27- ﴿وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ﴾


و کسانی‌که از عذاب پروردگارشان می‌ترسند.

28- ﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ﴾


بی‌گمان از عذاب پروردگارشان در امان نتوانند بود.

29- ﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ﴾


و کسانی‌که شرمگاه‌هایشان را نگه می‌دارند.

30- ﴿إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ﴾


مگر با همسران و کنیزانی که مالک آن‌ها هستند که (در این صورت) ملامت و سرزنشی بر آن‌ها نیست.

31- ﴿فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ﴾


پس هرکس غیر از این‌ها را بخواهد، آنان متجاوزان هستند.

32- ﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴾


و کسانی‌که امانت‌ها و عهد‌شان را رعایت می‌کنند.

33- ﴿وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ﴾


و کسانی‌که به شهادت‌های خود متعهد هستند.

34- ﴿وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ﴾


و کسانی‌که بر نمازشان محافظت می‌کنند.

35- ﴿أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ﴾


اینان در باغ‌های (بهشت) گرامی داشته می‌شوند.

36- ﴿فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ﴾


پس (ای پیامبر!) کافران را چه شده که به سوی تو می‌شتابند؟

37- ﴿عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ﴾


از راست و چپ، گروه گروه (و پراکنده) می‌شوند؟!

38- ﴿أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ﴾


آیا هر کدام از آن‌ها (با آن اعمال ناپسندش) طمع دارد که او در بهشت پرنعمت (الهی) درآورده شود؟!

39- ﴿كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ﴾


هرگز چنین نیست، بی‌گمان ما آن‌ها را از آنچه (خود‌شان) می‌دانند آفریده‌ایم.

40- ﴿فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ﴾


پس به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها سوگند می‌خورم که ما یقیناً قادریم.

41- ﴿عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ خَيْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ﴾


بر آن که (کسانی دیگر) بهتر از آن‌ها را جایگزین کنیم، و ما (برای این کار) عاجز و ناتوان نیستیم.

42- ﴿فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴾


پس (ای پیامبر!) آنان را به حال خود وا‌گذار تا در باطل خود فرو روند، و بازی کنند تا به روزی‌که به آن‌ها وعده داده شده است برسند.

43- ﴿يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ﴾


(همان) روزی‌که شتابان از قبرها خارج می‌شوند، گویی به سوی نشانه (و بت‌ها) می‌دوند.

44- ﴿خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ﴾


(در حالی‌که) چشم‌هایشان (از شرم و وحشت) به زیر افتاده، و ذلت (و خواری) آن‌ها را پوشانده است. این همان روزی است که به آن‌ها وعده داده می‌شد.

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: