الباسط
كلمة (الباسط) في اللغة اسم فاعل من البسط، وهو النشر والمدّ، وهو...
Dikush kërkoi një dënim të shpejtë.[380]
Tek Ai ngjiten engjëjt dhe Shpirti (Xhebraili), në një ditë që zgjat sa pesëdhjetë mijë vjet.
edhe pse do të vihen të shohin njëri-tjetrin. Për të liruar veten nga dënimi i asaj dite, fajtori do të sakrifikonte me gjithë qejf fëmijët e vet,
si dhe të gjithë ata që gjenden në faqe të Tokës, nëse kjo do të mund ta shpëtonte.
Ai thërret këdo që (i) ka kthyer shpinën e (i) është larguar (besimit),
e që frikësohen nga dënimi i Zotit të tyre,
- vërtet që askush nuk është i sigurt prej dënimit të Zotit të vet -;
e që e ruajnë nderin e tyre (nga marrëdhëniet e jashtëligjshme),
përveçse ndaj bashkëshorteve dhe skllaveve të veta - në këtë rast nuk meritojnë qortim,
por kush kërkon jashtë këtyre caqeve, pikërisht ata janë shkelësit -;
e që i ruajnë amanetet dhe i plotësojnë besëlidhjet e tyre;
Pikërisht ata do të jenë të nderuar në kopshtet e Xhenetit.
Ç’është kështu me jobesimtarët, që nxitojnë drejt teje
A mos çdonjëri prej tyre shpreson të hyjë në Kopshtin e Lumturisë?
Kurrsesi! Vërtet që ata e dinë nga çfarë i kemi krijuar!
Betohem për Zotin e lindjeve dhe të perëndimeve, që Ne jemi të Zotë
t’i ndërrojmë ata me njerëz më të mirë se ata dhe askush nuk na pengon dot.
Andaj, lëri ata të zbaviten me gjëra të kota dhe të luajnë derisa të përballen me Ditën e tyre që u është premtuar,
Ditën, në të cilën do të dalin nga varrezat duke vrapuar, sikur të ishin duke nxituar drejt një altari,
me shikim të frikësuar e të kapluar nga poshtërimi. Ajo është Dita që u është premtuar atyre!