تفسير سورة التكوير

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ﴾

آن‌گاه که جرم خورشید جمع شود، و نورش از بین برود.

﴿وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ﴾

و آن‌گاه که ستارگان سقوط کنند و نورشان از بین برود.

﴿وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ﴾

و آن‌گاه که کوه‌ها از جای خویش به حرکت درآیند.

﴿وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ﴾

و آن‌گاه که ماده‌شتران آبستن که گران‌بهاترین اموال مردم هستند از سوی صاحبان‌شان رها و به فراموشی سپرده شوند.

﴿وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ﴾

و آن‌گاه که وحوش در یک میدان همراه انسان‌ها گردآورده شوند.

﴿وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ﴾

و آن‌گاه که دریاها برافروخته و به آتش تبدیل شوند.

﴿وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ﴾

و آن‌گاه که جان‌ها با یکدیگر در هم پیوندند؛ یعنی بدکار با بدکار، و پرهیزگار با پرهیزگار پیوند داده شود.

﴿وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ﴾

و آن‌گاه که الله از دخترک زنده به گور شده بپرسد.

﴿بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ﴾

کسی‌که تو را کشت به چه جرمی این کار را کرد؟!

﴿وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ﴾

و آن‌گاه که نامه‌های اعمال بندگان گشوده شود؛ تا هر یک نامۀ اعمالش را بخواند.

﴿وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ﴾

و آن‌گاه که آسمان کنده شود چنان‌که پوست گوسفند کنده می‌شود.

﴿وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ﴾

و آن‌گاه که آتش برافروخته شود.

﴿وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ﴾

و آن‌گاه که بهشت به پرهیزگاران نزدیک شود.

﴿عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ﴾

آن‌گاه که این موارد رخ دهد هرکس از اعمالی‌که برای آن روز از پیش فرستاده است آگاه می‌شود.

﴿فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ﴾

الله به ستارگان پنهان قبل از پدیدار گشتن در شب سوگند یاد فرمود.

﴿الْجَوَارِ الْكُنَّسِ﴾

ستارگانی که در مدارهای‌شان در حرکت هستند و هنگام برآمدن صبح پنهان می‌گردند همانند آهوها که وارد لانه‌های‌شان می‌شوند.

﴿وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ﴾

و به شروع شب آن‌گاه که روی آورد، و به پایان شب آن‌گاه که پشت کند سوگند یاد کرد.

﴿وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ﴾

و به صبح آن‌گاه که نورش برآید سوگند یاد کرد.

﴿إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ﴾

که قرآن نازل‌شده بر محمد صلی الله علیه وسلم به‌طور قطع کلام الله است که فرشته‌ای امانتدار به او رساند، یعنی جبرئیل علیه السلام، که الله او را بر آن امین قرار داد.

﴿ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ﴾

فرشته‌ای نیرومند که نزد پروردگار عرش سبحانه دارای منزلت بزرگی است.

﴿مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ﴾

ساکنان آسمان از او اطاعت می‌کنند، و بر وحیی که به او ابلاغ می‌شود امین است.

﴿وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ﴾

و محمد صلی الله علیه وسلم همنشین شما که عقل و امانتداری و راستگویی او را می‌شناسید دیوانه نیست چنان‌که از روی بهتان ادعا می‌کنید.

﴿وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ﴾

و به تحقیق که همنشین شما، جبرئیل علیه السلام را به صورتی‌که بر آن آفریده شده در افق روشن آسمان دیده است.

﴿وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ﴾

و همنشین‌تان بر شما بخیل نیست که در آنچه به تبلیغ آن به شما فرمان یافته است که آن را به شما ابلاغ کند بخل ورزد، و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد.

﴿وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ﴾

و این قرآن سخن شیطانی رانده‌شده از رحمت الله نیست.

﴿فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ﴾

بعد از این دلایل، با انکار اینکه قرآن از جانب الله است چه راهی را می‌پیمایید؟!

﴿إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ﴾

قرآن جز یادآور و اندرزی برای جن‌ها و انسان‌ها نیست.

﴿لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ﴾

برای هر یک از شما که بخواهد راه حق را به‌درستی در پیش گیرد.

﴿وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴾

و شما نه راستی را خواهید خواست و نه غیر آن را مگر زمانی‌که الله، پروردگار تمام مخلوقات آن را بخواهد.

التكوير