الباطن
هو اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على صفة (الباطنيَّةِ)؛ أي إنه...
سوگند به آسمان که دارندۀ بُرجهاست،
[همان آتشِ] افروخته از هیزمهای بسیار [که مؤمنان را در آن میسوزاندند]؛
و آنچه را با مؤمنان انجام میدادند، تماشا میکردند؛
و هیچ ایرادی از آنان نگرفتند، جز اینکه به الله پیروزمندِ ستوده ایمان آورده بودند.
[همان] ذاتی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آنِ اوست؛ و الله بر همه چیز گواه است.
به راستی کسانی که مردان و زنان مؤمن را شکنجه [و آزار] دادند و پس [از انجام آن کار،] توبه نکردند، عذاب جهنم برایشان [مهیّا] است و عذاب آتش [در پیش دارند].
همانا برای کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، باغهایی [از بهشت] است که جویبارها زیر [درختان] آن جاری است؛ و این است کامیابی بزرگ.
در حقیقت، اوست که [آفرینش را] آغاز میکند و دوباره [بعد از مرگ] بازمیگرداند؛