الوارث
كلمة (الوراث) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَرِثَ يَرِثُ)، وهو من...
89-5 ایا په دغو (قسمونو) كې خاوند د عقل لره (كوم قانع كوونكى) قسم شته؟
89-6 ایا تا نه دي كتلي چې ستا رب څه وكړل له ’’قوم عاد‘‘ سره؟
89-8 هغه چې په ښارونو كې د دوى په مثل نه و پیدا كړى شوي
89-9 او ثمودیانو سره (يې څه وكړل) هغه چې په دره كې يې تیګې غوڅې كړې (تراشلې) وې؟
89-13 نو ستا رب په دوى باندې د عذاب قمچینه (كروړه) نازله كړه
89-15 نو هر چې انسان دى، كله چې ده لره خپل رب وازمايي، پس ده ته عزت وركړي او ده ته نعمت وركړي، نو دى وايي: زما رب ما ته عزت راكړ
89-16 او خو هر كله چې دى وازمايي، پس په ده باندې د ده رزق تنګ كړي، نو دى وايي: زما رب زه سپك كړم
89-17 داسې نه ده، بلكې تاسو د یتیم (سره احسان او د هغه) عزت نه كوئ
89-18 او مسكین ته په طعام وركولو یو بل ته ترغیب نه وركوئ
89-19 او تاسو د میراث (پردى) مال خورئ، په خوړلو ټولو سره
89-21 داسې نه ده كله چې ځمكه وټكولى شي، په ټكولو ماتولو سختو سره
89-23 او په دغې ورځ كې به دوزخ راوستى شي، په دغې ورځ كې به انسان نصیحت (او پند) اخلي او (په دغه وخت كې) د ده لپاره نصیحت به څنګه (نفعمن) وي
89-24 دى به وايي: اى كاشكې ما د خپل ژوند لپاره مخكې (څه نېك عملونه) لېږلي وى
89-25 نو په دغې ورځ كې به د ده (يعنې د رب) د عذاب په شان هیڅوك عذاب نه وركوي
89-28 ته وګرځه خپل رب ته، په داسې حال كې چې خوشاله او راضي كړى شوى به يې