تفسير سورة عبس

الترجمة الأوزبكية - علاء الدين منصور

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الأوزبكية ترجمها علاء الدين منصور. عام الطبعة 1430هـ، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة، مع إتاحة الاطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأي والتقييم والتطوير المستمر.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ﴾

1. У (Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом аъмо кишига) қош чимирди ва (ундан) юз ўгирди.

﴿أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ﴾

2. Ўзининг олдига кўзи ожиз киши келгани учун (қош чимирди ва ундан юз ўгирди).

﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ﴾

3. (Эй Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом), сиз қаердан билурсиз, эҳтимол у (сиздан ўрганадиган илму маърифати ёрдамида ўз гуноҳларидан) покланар.

﴿أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ﴾

4. Ёки панд-насиҳат олар-да, сўнг бу панд-насиҳат унга фойда берар?!

﴿أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ﴾

5. Энди (ўз мол-мулки билан иймондан) истиғно қилиб турган кимсага келсак,

﴿فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ﴾

6. Бас, сиз ўшанга иқбол қилиб — юзланмоқдасиз!

﴿وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ﴾

7. Ҳолбуки, у (ўзининг куфридан) покланмаслиги сабабли сизга бирон зиён етмас!

﴿وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ﴾

8. Энди олдингизга югуриб-елиб келган зотга келсак.

﴿وَهُوَ يَخْشَىٰ﴾

9. (Аллоҳдан) қўрққан ҳолида (олдингизга югуриб келган зотга келсак).

﴿فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ﴾

10. Бас, сиз ундан чалғиб — юз ўгириб олмоқдасиз!

﴿كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ﴾

11. Йўқ, (сиз асло бундай қилманг)! Албатта (Қуръон оятлари) бир панд-насиҳатдир.

﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

12. Бас, ким хоҳласа ундан панд-насиҳат олур.

﴿فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ﴾

13. (У оятлар Аллоҳ наздида) азизу мукаррам,

﴿مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ﴾

14. қадри баланд, покиза саҳифаларга;

﴿بِأَيْدِي سَفَرَةٍ﴾

15. Мирзолар (яъни, фаришталар) қўллари билан

﴿كِرَامٍ بَرَرَةٍ﴾

16. Улуғ, итоатли (мирзолар қўллари билан Лавҳул-Маҳфуздан кўчириб битилгандир).

﴿قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ﴾

17. Ҳалок бўлгур инсон-а! Бунчалар кофир бўлмаса!

﴿مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ﴾

18. (Аллоҳ) уни қай нарсадан яратди ўзи?!

﴿مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ﴾

19. Уни бир (ҳақир) нутфадан яратиб, сўнг уни(нг она қорнидаги ривожини ва ой-кунини) белгилаб қўйди-ку!

﴿ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ﴾

20. Сўнгра унга (она қорнидан чиқиш) йўлини осон қилди.

﴿ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ﴾

21. Сўнгра унга ўлим бериб, қабрга киритди (яъни, бошқа ҳайвонлар сингари унинг жасадини Ер юзида қолдириб, йиртқичларга ем қилиб қўйгани йўқ).

﴿ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ﴾

22. Сўнгра Ўзи хоҳлаган вақтида уни яна қайта тирилтирур.

﴿كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ﴾

23. Йўқ, у (кофир кимса Аллоҳ) ўзига буюрган бирон нарсани адо қилмади.

﴿فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ﴾

24. Энди инсон ўзининг таомига (ибрат кўзи билан бир) қараб кўрсин-чи!

﴿أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا﴾

25. Биз (осмондан) сув-ёмғирни қуйдирдик.

﴿ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا﴾

26. Сўнгра Ерни (гиёҳлар билан) ёрдик.

﴿فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا﴾

27. Сўнг Биз унда дон-дунни ундириб-ўстириб қўйдик-ку!

﴿وَعِنَبًا وَقَضْبًا﴾

28. Узум ва кўкларни,

﴿وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا﴾

29. Зайтун ва ҳурмоларни,

﴿وَحَدَائِقَ غُلْبًا﴾

30. Қуюқ дарахтзор боғларни,

﴿وَفَاكِهَةً وَأَبًّا﴾

31. Мева-чева-ю, ўт-ўланларни

﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

32. Сизлар учун ва чорва ҳайвонларингиз учун манфаат бўлсин (деб ундириб-ўстириб қўйдик-ку!)

﴿فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ﴾

33.
Бас, қачон (қулоқларни) кар қилгувчи (даҳшатли қичқириқ) келганда (яъни, сур иккинчи марта чалиниб, барча халойиққа қайтадан жон ато этилганда, ҳар бир инсон ўзи билан ўзи бўлиб қолур)!

﴿يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ﴾

34. У Кунда киши ўз оға-инисидан ҳам,

﴿وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ﴾

35. Онаси ва отасидан ҳам,

﴿وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ﴾

36. Хотини-ю, бола-чақасидан ҳам қочур!

﴿لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ﴾

37. (Чунки) улардан ҳар бир киши учун у Кунда ўзига етарли ташвиш бўлур!

﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ﴾

38. У Кунда (мўминларнинг) юзлари ёруғ,

﴿ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ﴾

39. Кулгувчи ва хуррам бўлур.

﴿وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ﴾

40. Ва у Кунда (кофирларнинг) юзлари устида чанг-ғубор бўлиб,

﴿تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ﴾

41. У (юз)ларни қаролик қоплаб олур!

﴿أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ﴾

42. Ана ўшалар фисқу фужур қилгувчи кофирларнинг ўзидир!

عبس