عبس

تفسير سورة عبس

الترجمة الأسامية

অসমীয়া

الترجمة الأسامية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الاسامية ترجمها الشيخ رفيق الإسلام حبيب الرحمن عام الترجمة 1438هـ

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ﴾

তেওঁ বিৰক্ত প্ৰকাশ কৰিলে আৰু মুখ ঘুৰাই ল’লে,

﴿أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ﴾

তেওঁৰ ওচৰত অন্ধ ব্যক্তিজন অহাৰ কাৰণে।

﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ﴾

কিহে তোমাক জনাব যে, হয়তো সি পৰিশুদ্ধ হ’ব,

﴿أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ﴾

অথবা উপদেশ গ্ৰহণ কৰিব আৰু সেই উপদেশ তাৰ বাবে লাভজনক হ’ব।

﴿أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ﴾

আৰু যিয়ে নিজকে অমুখাপেক্ষী বুলি ভাৱে,

﴿فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ﴾

তুমি তাৰ প্ৰতি মনোযোগ দিছা।

﴿وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ﴾

অথচ সি পৰিশুদ্ধ নহ’লে তোমাৰ কোনো দায়িত্ব নাই,

﴿وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ﴾

আনহাতে যিয়ে তোমাৰ ওচৰলৈ দৌৰি আহিলে,

﴿وَهُوَ يَخْشَىٰ﴾

আৰু সি (আল্লাহক) ভয়ো কৰে,

﴿فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ﴾

তাৰ প্ৰতি তুমি উদাসীন হ’লা।

﴿كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ﴾

কেতিয়াও নহয়, নিশ্চয় এইটো উপদেশ বাণী,

﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

গতিকে যিয়ে ইচ্ছা কৰিব সিয়েই ইয়াক স্মৰণ ৰাখিব,

﴿فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ﴾

এইটো মৰ্যদা সম্পন্ন ছহীফাত লিপিবদ্ধ।

﴿مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ﴾

সমুন্নত, পৱিত্ৰ,

﴿بِأَيْدِي سَفَرَةٍ﴾

লেখক বা দূতসকলৰ হাতত।

﴿كِرَامٍ بَرَرَةٍ﴾

(যিসকল) মহাসন্মানিত, পূণ্যবান।

﴿قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ﴾

মানুহ ধ্বংস হওঁক, কিমান যে অকৃতজ্ঞ!

﴿مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ﴾

তেওঁ তাক কি বস্তুৰ পৰা সৃষ্টি কৰিছে?

﴿مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ﴾

শুক্ৰবিন্দুৰ পৰা, তেওঁ তাক সৃষ্টি কৰিছে, পিছত তাৰ পৰিমিত বিকাশ সাধন কৰিছে,

﴿ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ﴾

তাৰ পিছত তাৰ বাবে পথ সহজ কৰি দিছে;

﴿ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ﴾

তাৰ পিছত তাক মৃত্যু প্ৰদান কৰিলে আৰু কবৰস্থ কৰিলে।

﴿ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ﴾

আকৌ যেতিয়া তেওঁ ইচ্ছা কৰিব তাক পুনৰ্জীৱিত কৰিব।

﴿كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ﴾

কেতিয়াও নহয়, তেওঁ তাক যি আদেশ কৰিছিল সেয়া সি এতিয়াও পূৰ্ণ কৰা নাই।

﴿فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ﴾

এতেকে মানুহে নিজ খাদ্যৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰা উচিত।

﴿أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا﴾

নিশ্চয় আমি প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী বৰ্ষণ কৰোঁ,

﴿ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا﴾

তাৰ পিছত আমি পৃথিৱীক যথাযথভাৱে বিদীৰ্ণ কৰোঁ;

﴿فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا﴾

তাৰ পিছত আমি তাত উত্পন্ন কৰোঁ শস্য;

﴿وَعِنَبًا وَقَضْبًا﴾

আঙুৰ আৰু শাক-পাচলি,

﴿وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا﴾

যায়তুন আৰু খেজুৰ গছ,

﴿وَحَدَائِقَ غُلْبًا﴾

ঘন গছ-গছনি বিশিষ্ট উদ্যান,

﴿وَفَاكِهَةً وَأَبًّا﴾

ফল-মূল আৰু তৃণ-ঘাঁহ,

﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

এইবোৰ তোমালোকৰ আৰু তোমালোকৰ ঘৰচীয়া জন্তুৰ জীৱনোপকৰণৰ বাবে।

﴿فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ﴾

এতেকে যেতিয়া তীক্ষ্ন শব্দ আহিব,

﴿يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ﴾

সেইদিনা মানুহে পলায়ন কৰিব তাৰ ভাতৃৰ পৰা,

﴿وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ﴾

আৰু তাৰ মাক-বাপেকৰ পৰা,

﴿وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ﴾

তাৰ স্ত্ৰী আৰু সন্তানৰ পৰা,

﴿لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ﴾

সেইদিনা সিহঁত প্ৰত্যকৰে হ’ব এনে এক গুৰুতৰ অৱস্থা যিটো তাক সম্পূৰ্ণৰূপে ব্যস্ত ৰাখিব।

﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ﴾

সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা হ’ব উজ্জ্বল,

﴿ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ﴾

হাঁহিৰে ভৰা, আনন্দত উত্ফুল্ল,

﴿وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ﴾

আৰু সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা ধূলিৰে মলিন হ’ব,

﴿تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ﴾

ক’লা আৱৰণে আৱৰি ধৰিব।

﴿أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ﴾

এওঁলোকেই কাফিৰ, অত্যন্ত পাপী।

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: