تفسير سورة عبس

الترجمة التاميلية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة التاميلية، ترجمها الشيخ عبد الحميد الباقوي، نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة. عام الطبعة 1434هـ.

1- ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ﴾

1. (நம் நபி) கடுகடுத்தார்; புறக்கணித்தார். (எதற்காக?)

2- ﴿أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ﴾

2. தன்னிடம் ஓர் பார்வையற்றவர் வந்ததற்காக.

3- ﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ﴾

3. (நபியே! உம்மிடம் வந்த) அவர் பரிசுத்தவானாக இருக்கலாம் என்பதை நீர் அறிவீரா?

4- ﴿أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ﴾

4. அல்லது அவர் நல்லுணர்வு பெறுவார். (உமது) நல்லுபதேசம் அவருக்குப் பயனளிக்கலாம் (என்பதை நீர் அறிவீரா? அவ்வாறிருக்க, அவரை நீர் ஏன் கடுகடுத்துப் புறக்கணித்தீர்?)

5- ﴿أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ﴾

5. (நபியே! மார்க்கத்தை) எவன் அலட்சியம் செய்கிறானோ,

6- ﴿فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ﴾

6. அவனை வரவேற்பதில் நீர் அதிக சிரமத்தை எடுத்துக் கொள்கிறீர்.

7- ﴿وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ﴾

7. அவன் பரிசுத்தவானாக ஆகாவிட்டால் அதைப் பற்றி உம் மீது ஒரு குற்றமும் இல்லை(யே)!

8- ﴿وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ﴾

8. எவர் (தானாகவே) உம்மிடம் ஓடி வருகிறாரோ,

9- ﴿وَهُوَ يَخْشَىٰ﴾

9. அவர்தான் (அல்லாஹ்வுக்குப்) பயப்படுகிறவர்.

10- ﴿فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ﴾

10. எனினும், நீர் அவரை அலட்சியம் செய்து விடுகிறீர்.

11- ﴿كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ﴾

11. அவ்வாறு செய்யாதீர். (திரு குர்ஆனாகிய) இது ஒரு நல்லுபதேசம்தான்.

12- ﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

12. எவர் (நேரான வழியில் செல்ல) விரும்புகிறாரோ அவர் இதை(ச் செவியுற்று) ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்வார்.

13- ﴿فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ﴾

13. இது (லவ்ஹுல் மஹ்ஃபூள் என்னும்) மிக்க கண்ணியமான புத்தகத்தில் (வரையப்பட்டுள்ளது);

14- ﴿مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ﴾

14. உயர்வுமிக்க தூய்மையான இடத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது; (அது) மிகப் பரிசுத்தமானது.

15- ﴿بِأَيْدِي سَفَرَةٍ﴾

15. எழுதுபவர்களின் கைகளினால் (வரையப்பட்டது).

16- ﴿كِرَامٍ بَرَرَةٍ﴾

16. (அவர்கள்) மிக கண்ணியமானவர்கள், மிக நல்லவர்கள்.

17- ﴿قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ﴾

17. (பாவம் செய்யும்) மனிதனுக்குக் கேடுதான். அவன் எவ்வளவு நன்றிகெட்டவனாக இருக்கிறான்.

18- ﴿مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ﴾

18. எதைக்கொண்டு (இறைவன்) அவனைப் படைத்திருக்கிறான் (என்பதை அவன் கவனித்தானா)?

19- ﴿مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ﴾

19. ஒரு துளி இந்திரியத்தைக் கொண்டுதான் அவன் அவனைப் படைக்கிறான். (அவன் இருக்கின்ற இவ்வாறே, அவனை மனிதனாக அமைத்து) அவனுக்குச் சக்தியைக் கொடுத்தான்.

20- ﴿ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ﴾

20. பின்னர், அவன் செய்யக்கூடிய (நன்மை தீமைக்குரிய) வழியை அவனுக்கு எளிதாக்கி வைத்தான்.

21- ﴿ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ﴾

21. பின்னர், அவனை மரணிக்கச் செய்து சமாதியில் புகுத்துகிறான்.

22- ﴿ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ﴾

22. பின்னர் (அவன் விரும்பியபொழுது உயிர் கொடுத்து) அவனே அவனை உயிர்ப்பிப்பான்.

23- ﴿كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ﴾

23. எனினும், நிச்சயமாக மனிதன் இறைவனுடைய கட்டளையை நிறைவேற்றுவதில்லை.

24- ﴿فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ﴾

24. மனிதன் தன் உணவை (அது எங்கிருந்து எவ்வாறு வருகிறது என்பதைச்) சிறிது கவனித்துப் பார்க்கவும்.

25- ﴿أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا﴾

25. நிச்சயமாக நாமே ஏராளமான மழையை பொழியச் செய்தோம்,

26- ﴿ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا﴾

26. பின்னர், பூமியையும் பிளந்(து வெடிக்கச் செய்)தோம்.

27- ﴿فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا﴾

27. பின்னர், அதிலிருந்து வித்துக்களை முளைத்து வளரும்படி செய்கிறோம்.

28- ﴿وَعِنَبًا وَقَضْبًا﴾

28. (இவ்வாறு) திராட்சைக் கனிகளையும் மற்ற காய்கறிகளையும்,

29- ﴿وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا﴾

29. ஜைத்தூனையும், பேரீச்சை மரத்தையும்,

30- ﴿وَحَدَائِقَ غُلْبًا﴾

30. கிளைகள் அடர்ந்த தோப்புகளையும்,

31- ﴿وَفَاكِهَةً وَأَبًّا﴾

31. கனிவர்க்கங்களையும், புற்பூண்டுகளையும்,

32- ﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

32. உங்களுக்கும் உங்கள் கால்நடைகளுக்கும், பயனளிக்குமாறு (முளைக்க வைக்கிறோம்).

33- ﴿فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ﴾

33. (உலக முடிவின்பொழுது செவிகளை) செவிடாக்கும்படியான (பயங்கரச்) சப்தம் ஏற்படுமாயின்,

34- ﴿يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ﴾

34. அந்நாளில் மனிதன் தன் சகோதரனை விட்டும் வெருண்டோடுவான்,

35- ﴿وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ﴾

35. தன் தாயை விட்டும், தன் தந்தையை விட்டும்,

36- ﴿وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ﴾

36. தன் மனைவியை விட்டும், தன் பிள்ளைகளை விட்டும் (ஓடுவான்).

37- ﴿لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ﴾

37. அந்நாளில், அவர்களில் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும், மற்றவர்களைக் கவனிக்க முடியாதவாறு சொந்தக் கவலை ஏற்பட்டுவிடும்.

38- ﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ﴾

38. எனினும், அந்நாளில் சில முகங்கள் பிரகாசமுள்ளவையாகவும்,

39- ﴿ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ﴾

39. சந்தோஷத்தால் சிரித்தவையாகவும் இருக்கும்.

40- ﴿وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ﴾

40. அந்நாளில் வேறு சில முகங்கள் மீது, புழுதி படிந்து கிடக்கும்.

41- ﴿تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ﴾

41. கருமை இருள் அவற்றை மூடிக்கொள்ளும், (துக்கத்தால் அவர்களது முகங்கள் இருளடைந்து கிடக்கும்).

42- ﴿أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ﴾

42. இவர்கள்தான் (மறுமையை) நிராகரித்துப் பாவம் செய்பவர்கள்.

عبارات مقترحة:

المتكبر

الحيي

العالم

تفسير عبس

الترجمة التاميلية - தமிழ்