تفسير سورة عبس

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها خوجه ميروف خوجه مير نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة مع إتاحة الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأ

1- ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ﴾

1.Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) рӯйро турш кард ва рӯй баргардонид(1),

2- ﴿أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ﴾

2.чун он нобино; Абдулло ибни Мактум ба наздаш омад, дар он вақт Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ба даъвати бузургони Қурайш машғул буд.

3- ﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ﴾

3.Ва ту эй Паёмбар чӣ донӣ, шояд, ки он марди нобино покиза шавад,

4- ﴿أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَىٰ﴾

4.ё панд гирад ва панди ту фоидааш кунад.

5- ﴿أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ﴾

5.Аммо он ки ӯ тавонгар аст, бо мол ва ба имон эҳтиёҷ надорад,

6- ﴿فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّىٰ﴾

6.ту рӯи худ ба ӯ мекунӣ ва ба каломи вай гӯш медиҳӣ

7- ﴿وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ﴾

7. ва агар ҳам пок нагардад, чизе бар зиёни ту нест.(1)

8- ﴿وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَىٰ﴾

8. Ва аммо он, касе ки шитобон ба назди ту омад

9- ﴿وَهُوَ يَخْشَىٰ﴾

9. ва ӯ аз камбудӣ кардан дар роҳи ҳақ аз Аллоҳ метарсад,

10- ﴿فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ﴾

10. вале ту аз ӯ рӯй метобӣ, ба дигаре рӯй меорӣ, амри Аллоҳ чунин нест, магар ин ки байни бузургу нотавон, бою камбағал, марду зан баробар бошӣ(1)

11- ﴿كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ﴾

11. Оре, ин оятҳои Қуръон пандест,

12- ﴿فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ﴾

12. пас ҳар кӣ хоҳад, аз он панд гирад.

13- ﴿فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ﴾

13. Оятҳои Қуръон дар саҳифаҳое гаронқадр аст,

14- ﴿مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ﴾

14. саҳифаҳое, ки пок ва дорои манзалати баланд,

15- ﴿بِأَيْدِي سَفَرَةٍ﴾

15. ба дасти котибони,

16- ﴿كِرَامٍ بَرَرَةٍ﴾

16. бузургвору некӯкор(1) сабт шудааст.

17- ﴿قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ﴾

17. Лаънат ва азоб бод бар инсони кофир, ки чӣ носипос (ношукр) аст!

18- ﴿مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ﴾

18. Аллоҳ уро аввалин бор аз чи офаридааст?

19- ﴿مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ﴾

19. Аз нутфае офаридаст ва онгоҳ ӯро ба андозае сохтааст,

20- ﴿ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ﴾

20. сипас роҳашро осон сохт ва барояш роҳи неку бадро баён кард.

21- ﴿ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ﴾

21. Баъд ӯро мемиронад ва вориди гӯраш мегардонад.

22- ﴿ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ﴾

22. Сипас ҳар вақте ки хоҳад, ӯро барои ҳисобу китоб зинда мегардонад

23- ﴿كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ﴾

23. Ҳаргиз чунин мабод! Он чиро, ки ба ӯ фармуда буд, анҷом надод.

24- ﴿فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ﴾

24. Пас одамӣ ба таъоми худ бингарад, ки чӣ гуна Аллоҳ таъоми ӯро барои нигоҳ доштани ҳаёташ офарид.

25- ﴿أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا﴾

25. Мо боронро ба фаровонӣ фурӯ рехтем,

26- ﴿ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا﴾

26. сипас заминро ба некӣ шикофтем,

27- ﴿فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا﴾

27. онгоҳ дар он донаҳо рӯёнидем,

28- ﴿وَعِنَبًا وَقَضْبًا﴾

28. ва ангуру сабзавот

29- ﴿وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا﴾

29. ва зайтуну дарахтони хурмо

30- ﴿وَحَدَائِقَ غُلْبًا﴾

30. ва боғҳои пурдарахту анбуҳ

31- ﴿وَفَاكِهَةً وَأَبًّا﴾

31. ва меваву алафро,

32- ﴿مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴾

32. то шумову чорпоёнатон баҳра баред.

33- ﴿فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ﴾

33. Пас ҳангоме ки он бонги гӯшкаркунанда рӯзи қиёмат, ки гӯшҳоро кар месозад, даррасад,

34- ﴿يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ﴾

34. рӯзе, ки одамӣ аз ҳавли он рӯз аз бародараш бигурезад

35- ﴿وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ﴾

35. ва аз модару падараш

36- ﴿وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ﴾

36. ва аз ҳамсару фарзандонаш.

37- ﴿لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ﴾

37. Ҳар касеро аз онон дар он рӯзи қиёмат коре ҳаст, ки ӯро ба худ машғул медорад.

38- ﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ﴾

38. Дар он рӯз чеҳраҳое шод ва дурахшонанд,

39- ﴿ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ﴾

39. хандонанду шодонанд.

40- ﴿وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ﴾

40. Ва чеҳраҳои дӯзахиён дар он рӯз ғуборолуданд,

41- ﴿تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ﴾

41. торикӣ онҳоро фурӯ мепӯшонад.

42- ﴿أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ﴾

42. Инҳо кофиронанд, ки ба неъматҳои Аллоҳ куфр оварданд ва оётҳои Ӯро дурӯғ бароварданд ва бадкоронанд, ки ба маҳорими Аллоҳ ҷуръат карданд.(1)

عبارات مقترحة:

النصير

الأحد

البر

تفسير عبس

الترجمة الطاجيكية - Тоҷикӣ