القيوم
كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...
الله به آسمان و به ستارهای که شبانه وارد میشود سوگند یاد فرمود.
که هیچ نفسی نیست مگر اینکه الله فرشتهای بر او گماشته که اعمالش را برای حساب در روز قیامت بر او حفظ میکند.
پس انسان باید بیندیشد که الله او را از چه آفریده؛ تا قدرت الله و ناتوانی انسان برایش آشکار گردد.
این آب از بین ستون فقرات پشت و استخوانهای سینه درمیآید.
بهراستیکه او سبحانه- چون انسان را از این آب پست آفرید- بر برانگیختن او پس از مرگش به صورت زنده برای حسابرسی و جزا توانا است.
روزیکه نهانها فاش میشود، آنگاه نیات و عقاید و سایر مواردی که پنهان میکردند آشکار میگردد، و صالح و فاسدشان از یکدیگر مشخص میشود.
پس در آن روز برای انسان هیچ قدرتی نیست که با آن از عذاب الله جلوگیری کند و هیچ یاوری ندارد که به او یاری رساند.
الله به آسمانِ دارای باران سوگند یاد فرمود؛ زیرا باران از سمت آسمان به صورت پیاپی فرود میآید.
و به زمین که بهسبب گیاهان و میوهها و درختانی که در آن است میشکافد سوگند یاد فرمود.
که این قرآن نازلشده بر محمد صلی الله علیه وسلم بهطور قطع سخنی است که میان حق و باطل، و راست و دروغ داوری میکند.
بهراستی کسانیکه آنچه را رسولشان آورد تکذیب میکنند بسیار نیرنگ میزنند تا دعوتش را بازگردانند، و باطل کنند.
پس - ای رسول- اندکی به این کافران مهلت بده، و در عذاب و نابودی آنها شتاب نکن.