تفسير سورة المرسلات

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها خوجه ميروف خوجه مير نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة مع إتاحة الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأ

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا﴾

1. Аллоҳ савганд ёд мекунад: Савганд ба бодҳое, ки аз паи ҳам меоянд

﴿فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا﴾

2. ва савганд ба бодҳои сахти вазандаи ҳалоксозанда

﴿وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا﴾

3. ва савганд ба фариштагоне, ки ба бодҳои бороновар ӯҳдадоранд, ҳар куҷо ки Аллоҳ хоҳад боронро мебаранд

﴿فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا﴾

4. ва савганд ба фариштагоне, ки ҷудокунандаанд ҳақро аз ботил ва ҳалолро аз ҳаром

﴿فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا﴾

5. ва савганд ба фариштагоне, ки ваҳйи Илоҳиро аз назди Аллоҳ ба сӯи паёмбарон мефароранд,

﴿عُذْرًا أَوْ نُذْرًا﴾

6. то ҳуҷҷатро барпо намоянд ё мардумро бим намоянд,

﴿إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ﴾

7. ки ҳароина, он чӣ ба шумо аз амри рӯзи қиёмат ваъда дода шавад, воқеъ хоҳад шуд!(1)

﴿فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ﴾

8. Пас, он гоҳ ки ситорагон нест ва хомӯш шаванд ва равшании онҳо аз байн равад

﴿وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ﴾

9. ва он гоҳ ки осмон шикофта шавад

﴿وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ﴾

10. ва он гоҳ ки кӯҳҳо пора-пора гарданд ва дар фазо барбод раванд ва ҳеҷ асаре аз онҳо боқӣ намонад

﴿وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ﴾

11. ва он гоҳ ки паёмбаронро вақте муъайян шавад, ки миёни онҳо ва умматонашон доварӣ шавад.

﴿لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ﴾

12. Пас гӯянд: барои кадом рӯз ин чизҳо мавқуф гузошта шуд?

﴿لِيَوْمِ الْفَصْلِ﴾

13. Онгоҳ гуфта шавад: барои рӯзи фасл, ки дар он миёни мардум мувофиқи аъмолашон доварӣ содир мешавад.

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ﴾

14. Ва чӣ донӣ, ки рӯзи фасл ва шиддат ва сахтии он чист?

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

15. Дар он рӯз вой (ҳалокӣ бод) бар дурӯғшуморандагон!(1)

﴿أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ﴾

16. Оё ба сабаби дурӯғбароварданашон паёмбаронро умматони пешинаро монанди қавми Нӯҳ, Од ва Самуд ҳалок накардаем?

﴿ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ﴾

17.
Баъд аз он умматони охиринро (аз куффори Макка ва амсоли онҳо, ки ҳазрати Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламро дурӯғ мебароранд,) низ аз паи онҳо намебарем(1)?

﴿كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ﴾

18. Бо гунаҳкорон чунин рафтор мекунем. Ин равиши мо дар мавриди онҳост.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

19.
Дар он рӯз вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон; касоне, ки ба ягонагии Аллоҳ ва рисолати паёмбарон ва ба рӯзи зинда шудани баъд аз марг ва ҳисоб бовар надоранд!

﴿أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ﴾

20. Оё эй кофирон, шуморо аз обе ҳақиру ночиз (нутфа) наёфаридаем?

﴿فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ﴾

21. Ва онро дар ҷойгоҳе устувор қарор надодем, ки он бачадони зан аст

﴿إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ﴾

22. то замоне муъайян, ки ҳамон замони ҳомиладорӣ аст?

﴿فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ﴾

23. Мо бар он кор тавоно будаем, пас Мо некӯ тавоно ҳастем!(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

24. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки қудрати Моро дуруғ мебароранд!

﴿أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا﴾

25. Оё заминро ҷойгоҳи фарогире насохтем, ки ҳамаи шуморо фаро мегирад,

﴿أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا﴾

26. барои зиндагиву маргатон, ки зиндаҳо дар он зиндагӣ мекунанд ва мурдаҳо дар он дафн мешаванд?

﴿وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا﴾

27. Дар он (замин) кӯҳҳои баланд падид овардем, то замин маҳкам гардад ва такон нахӯрад ва ба шумо оби ширин ва гуворо нӯшонидем.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

28. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон ба ин неъматҳо!

﴿انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ﴾

29. Рӯзи қиёмат барои кофирон гуфта мешавад: Биравед ба сӯи азоби дӯзах он чӣ дар дунё дурӯғаш мешуморидед.

﴿انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ﴾

30. Биравед ба сӯи сояе аз дуди ҷаҳаннам, ки дорои сешоха аст,

﴿لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ﴾

31. ки он на сояи хунук аст ва на дар он рӯз ҳарорати оташро бозмедорад.

﴿إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ﴾

32. Ҳароина, ҷаҳаннам шарораҳое меафканад, ки дар бузургии худ монанди баландии қасри азим аст),

﴿كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ﴾

33. гӯё, ки он шарораҳо уштуроне сияҳтоби зардранг бошанд.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

34. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки азоби Аллоҳро дурӯғ мебароранд!

﴿هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ﴾

35. Ин қиёмат рӯзест, ки ҳеҷ кас аз дурӯғшуморандагон сухан нагӯянд.

﴿وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ﴾

36. Онҳоро рухсат надиҳанд, то узр хоҳанд, зеро барояшон узре нест.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

37. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки ин рӯзро ва он чӣ дар он аст дурӯғ мебароранд!

﴿هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ﴾

38. Ин рӯз, рӯзи фасл аст, ки дар ин рӯз байни ҳақ ва ботил ҷудо мегардад ва шумо эй кофирони ин уммат ва кофирони пешиниёнатонро гирд меоварем.

﴿فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ﴾

39. Пас, агар ҳилае доред, ки худро аз азоб халос кунед, ба кор баред.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

40. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки рӯзи қиёматро дурӯғ мебароранд)!

﴿إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ﴾

41.
Ҳароина, парҳезгорон, ки дар дунё аз азоби Правардигорашон тарсиданд ва фармудаҳояшро ба ҷо оварданд ва аз манъкардҳояш дур истоданд, дар сояҳо ва канори чашмасоронанд,

﴿وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴾

42. Ва аз ҳар мевае, ки орзу кунанд, баҳра мебаранд.

﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

43. Барояшон гуфта мешавад: Ба подоши корҳое, ки дар дунё аз амалҳои шоиста мекардаед, бо лаззату гуворо бихӯред ва биёшомед.

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

44. Ҳароина, Мо некӯкоронро инчунин подош медиҳем!

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

45.
Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки рӯзи ҳисобу ҷазоро ва он чӣ дар он аст аз неъматҳо ва азобҳо дурӯғ мебароранд!(1)

﴿كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ﴾

46.
Сипас Аллоҳ кофиронро таҳдид карда гуфтааст: Бихӯреду андак баҳрае баргиред дар дунё, ки ҳароина, шумо гунаҳкоронед ба сабабе, ки ба Аллоҳи якто шарик меовардед.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

47. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки рӯзи ҳисобу ҷазоро дурӯғ мебароранд.

﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ﴾

48. Ва чун барои мушрикон гуфта шавад, ки намоз гузоред ва рукӯъ кунед, намоз намегузоранд ва рукӯъ намекунанд, балки такаббур меварзанд.(1)

﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴾

49. Дар он рӯзи қиёмат вой (ҳалокӣ ва азоби сахт бод) бар дурӯғшуморандагон, ки мӯъҷизаҳои Аллоҳро дурӯғ мебароранд!

﴿فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ﴾

50.
Агар ба ин Қуръон имон наоварданд, пас, аз Қуръон ба кадом сухан имон меоваранд? Ҳол он ки Қуръон худ мӯъҷиза ва баёнкунандаи ҳама чизҳост ва аҳкому хабарҳояш равшан аст.

المرسلات